<p><strong>Azərbaycan Kinematoqrafçılar İttifaqı “Qəlbdən qələmə” ssenarinin inkişafı üzrə Yay Məktəbinə qəbul elan edib.</strong></p> <p>Kulis.az xəbər verir ki, 23-30 avqust tarixilərində Şəki şəhərində keçiriləcək yay məktəbində iştirakçılar ssenari haqqında ən vacib sualları əhatə edəcək intensiv təlim proqramı ilə tanış olacaqlar.</p> <p>Layihəyə 23 yaşdan yuxarı iştirakçılar müraciət edə bilərlər.</p> <p>Layihədə iştirak pulsuzdur.</p> <p>Müraciət üçün son tarix 8 avqustdur.</p>
<p><strong>Kulis.az “Deyilən söz yadigardır” layihəsindən Səməd Vurğunun şeirlərini təqdim edir.</strong></p> <p><strong>Mən tələsmirəm</strong></p> <p>Dostlar, badələri qaldırın içək!<br/> Gecə, ulduzludur, hava da sərin.<br/> Demirəm məst olub dünyadan keçək…<br/> Deyirəm mehriban düşüncələrin<br/> İsti qucağında qızınaq bir az…</p> <p>Qoy uzansın gecə, geciksin səhər,<br/> Yuxuya getməsin məclisdəkilər –<br/> Mənim söhbətimdən yorulmaq olmaz.<br/> Hələ yer üstündə, insan yanında<br/> Deyib danışmaqdan doymamışam mən…<br/> Uzadaq ömrünü hər bir anın da,<br/> Yel kimi keçməsin vaxt üstümüzdən…<br/> Bu aylı gecədə, bu dağ döşündə,<br/> Bu sazlı, söhbətli bulaq başında<br/> Bu saat, bu dəm<br/> Heç yana, heç yerə mən tələsmirəm!</p> <p>Sevgilim, qolunu boynuma dola!<br/> Demə ki, yorğunam, ya qocalmışam.<br/> Mən hələ dünyadan nə zövq almışam?<br/> Dur, bütün aləmi gəzək qol-qola!<br/> Yenə də fikrimin səyyar yelkəni<br/> Dənizdən – dənizə atsa da məni,<br/> Qorxma! Ürəkdə de: “Uğurlar ola!”<br/> Dur, bütün aləmi gəzək qol-qola,<br/> Sellərdən, sulardan yeyin axsam da,<br/> Şimşəklə yanaşı göydə çaxsam da,<br/> Nə şadlıq səyirtsin atını, nə qəm,<br/> Heç yana, heç yerə mən tələsmirəm!</p> <p>Sən də, ovçu dostum, tələsmə sən də,<br/> Bu qəlbi dağları qoy asta aşaq.<br/> O çay yanındakı yaşıl çəməndə<br/> Asta addımlayıb ağır dolaşaq.<br/> Hər gülə, çiçəyə salam verməsəm,<br/> Xoş üz göstərməsəm, xoş üz görməsəm;<br/> Nanələr, reyhanlar inciyər məndən.<br/> Güllərin yarpağı tökülər dən-dən…<br/> Odur ki, yel olub çöldə əsmirəm,<br/> Heç yana, heç yerə mən tələsmirəm!</p> <p>Bulud tez keçməsin başımın üstdən,<br/> Çay da yavaş axsın…sular boyunca.<br/> Baxım hər zərrəyə, baxım doyunca…<br/> Ürək tərpənməyir ötərgi səsdən,<br/> Nə çıxar bir anlıq yanan həvəsdən?<br/> Elə zənn etmə ki, ağırlaşmışam,<br/> Ayağı sarıqlı şikəst bir quşam…<br/> Qoy dünya böyüsün, zaman uzansın,<br/> Bir günün ərzində aylarla yansın<br/> Al günəş üzündən nur yağa – yağa..<br/> Ömrün kitabını tamamlamağa<br/> Çox da can atmasın əlimdə qələm,<br/> Mən tələsmirəm,<br/> Mən tələsmirəm!</p> <p><strong>Çağırır məni</strong></p> <p>Yenə də yam-yaşıl geyinir dağlar,<br/> Göz kimi durulur qaynar bulaqlar.<br/> Əriyir güneylər döşündəki qar,<br/> Yağış da isladır o göy çəməni,<br/> Təbiət ilhama çağırır məni!</p> <p>Ürək dil acır ki, sönməmiş odum,<br/> Hücuma başlayır mənim söz ordum…<br/> Könüllər mülkündə min yuva qurdum,<br/> Unutmaz aləmdə sevən sevəni,<br/> Məhəbbət ilhama çağırır məni!</p> <p>Görürəm, dan yeri yenə sökülür,<br/> Göydən yer üzünə nurlar tökülür.<br/> Zəmiləri, tarlalar üzümə gülür,<br/> Gözümdə saralır sünbülün dəni…<br/> Bu nemət ilhama çağırır məni!</p> <p>Mən yaranmamışam göylər övladı,<br/> Əzəl şöhrətimdir torpağın adı…<br/> Bu eşqim çoxuna qismət olmadı,<br/> Şairim! Aç, payla söz xəzinəni,<br/> Şeriyyət ilhama çağırır məni!</p> <p>Aynabənd evlərin eyvanı sərin,<br/> Yuyunur qoynunda al şəfəqlərin.<br/> Hər batan axşamın, doğan səhərin<br/> Hüsnü salamlayır al pəncərəni,<br/> Səadət ilhama çağırır məni!</p> <p>Şirvanda sayrışır bağlar-bağatlar?<br/> Şənliklər yanında kişnəşir atlar,<br/> Axır qoşun-qoşun ellər, elatlar,<br/> Əlilə kəşf edir hər dəfinəni,<br/> Bu sənət ilhama çağırır məni!</p> <p>Muğana su gəlir, Milə su gəlir,<br/> Axışıb öz eli, ulusu gəlir…<br/> Torpağa insanın arzusu gəlir,<br/> Bağrıma basıram ana Vətəni,<br/> Bu ülfət ilhama çağırır məni!</p> <p>Ürək dil acır ki, sönməmiş odum,<br/> Hücuma başlayır mənim söz ordum…<br/> Könüllər mülkündə min yuva qurdum.<br/> Unutmaz aləmdə sevən sevəni,<br/> Məhəbbət ilhama çağırır məni!..</p> <p><strong>Ceyran</strong></p> <p>Yerdən ayağını quş kimi üzüb,<br/> Yay kimi dartınıb, ox kimi süzüb,<br/> Yenə öz sürünü nizamla düzüb,<br/> Baş alıb gedirsən hayana, ceyran?</p> <p>Əzəldən meylini salıb çöllərə,<br/> Bəxtini tapşırdın bizim ellərə,<br/> O qara gözlərin düşdü dillərə.<br/> Dişlərin oxşayır mərcana, ceyran!</p> <p>Bir məsəl qalmışdır ata-babadan:<br/> Uçarda turacdır, qaçarda ceyran<br/> Bir mən deyiləm ki, hüsnünə heyran,<br/> Şöhrətin yayılıb hər yana, ceyran!</p> <p>Sükuta qərq olmuş ürəyimlə mən<br/> Keçirəm yenə də Muğan çölündən.<br/> Yanında balası, yağış gölündən<br/> Əyilib su içir bir ana ceyran!</p> <p>Elə ki, son bahar min büsat qurur,<br/> Kolları-kosları yıxıb uçurur,<br/> Sıxlaşıb bir yerə baş-başa durur<br/> Düşəndə çovğuna, borana ceyran.</p> <p>On addım kənarda yatmayır təkə,<br/> Gəzinir, oylağa baş çəkə-çəkə.<br/> Gələn qaraltıdır, yoxsa təhlükə?<br/> Bir özünə baxır, bir ona ceyran!</p> <p>Ovçu, insaf elə, keçmə bu düzdən!<br/> O çöllər qızını ayırma bizdən!<br/> Qoyma ağrı keçə ürəyimizdən, –<br/> Qıyma öz qanına boyana ceyran!<br/> Nə gözəl yaraşır Muğana ceyran!</p> <p><strong>Ala gözlər</strong></p> <p>Yenə qılıncını çəkdi üstümə,<br/> Qurbanı olduğum o ala gözlər.<br/> Yenə cəllad olub durdu qəsdimə,<br/> Qələm qaş altında piyala gözlər.</p> <p>Başımdan getmişdi sevdanın qəmi,<br/> Xəyalım gəzirdi bütün aləmi.<br/> Bu dustaq könlümü, deyin, yenəmi<br/> Çəkdiniz sorğuya, suala, gözlər?</p> <p>Sevda yolçusuyam əzəl yaşımdan,<br/> Könlüm ayrı gəzir can sirdaşımdan;<br/> Dağıdır huşumu alır başımdan<br/> Süzülüb gedəndə xəyala gözlər.</p> <p>Gərdənin minadır, boyun tamaşa,<br/> Ay da həsəd çəkir o qələm qaşa.<br/> Bir cüt ulduz kimi verib baş-başa,<br/> Yanıb şölə salır camala gözlər.</p> <p>Mənim sevgilimdir o gözəl pəri,<br/> Qoy üzə vurmasın keçən günləri.<br/> Mən qədirbilənəm əzəldən bəri,<br/> Sizinlə yetmişəm kamala, gözlər.</p> <p>Cahanda hər hökmü bir zaman verir,<br/> Dünən dövran sürən bu gün can verir.<br/> İllər xəstəsiyəm, yaram qan verir,<br/> Siz məni saldınız bu hala, gözlər.</p> <p><strong>Yada sal məni</strong></p> <p>Aşıq Şəmşir, Dəlidağdan keçəndə,<br/> Kəklikli dağlardan xəbər al məni.<br/> Ceyran bulağından qızlar içəndə,<br/> Saz tutub, söz qoşub yada sal, məni.</p> <p>Hay vurub, qıy vurub, səs sal dağlara,<br/> Gözəllər oylağı göy yaylaqlara.<br/> Mənim bu dərdimi de oylaqlara –<br/> Sinəmdən oxladı bir maral məni.</p> <p>O ceyran baxışlı baxdı uzaqdan,<br/> Canımı odlara yaxdı nahaqdan.<br/> Yüz il də dolanıb keçsə o vaxtdan,<br/> Unutmaz aləmdə əhli-hal məni.</p> <p>Gəlmişəm gəzməyə sizin dağları,<br/> Baxım yaylaqlara doyunca barı…<br/> Bu yerə şairin düşdü güzarı,<br/> Gözəl qarşıladı xoş iqbal məni.</p> <p>Bəxt məni bu yerə qonaq göndərdi,<br/> Gedirəm, yamandır ayrılıq dərdi.<br/> Demə, Səməd Vurğun gəldi-gedərdi,<br/> Unutmaz bu oba, bu mahal məni…</p> <p><strong>Üzeyir Hacıbəyovun ölümünə</strong></p> <p>Bir qocaman qartalın qanadları dayandı<br/> O bir daha qıy vurub dağlardan keçməyəcək.<br/> Dünya öz yerindədir yenə səhər oyandı<br/> O vətən dağlarının suyundan içməyəcək.</p> <p>Ölüm sevinməsin qoy! Ömrünü vermir bada!<br/> El qədrini canından daha əziz bilənlər,<br/> Şirin bir xatirətək qalacaqdır dünyada<br/> Sevərək yaşayanlar, sevilərək ölənlər.</p> <p>Budur baxır üzümə, baxır sənətkar gözü<br/> Yenə gülür, danışır, nəfəs alır Üzeyir.<br/> Süzülür qəlb evimə onun hər odlu sözü,<br/> Rübabının səsindən qanad açır min şeir.</p> <p>O sabahda bizimlə addımlayır yanaşı<br/> Koroğludan oxuyur yenə zəfər ordumuz.<br/> Ey Füzuli şeirinin bir bəstəkar qardaşı<br/> Şöhrət tapdı adınla bizim ana yurdumuz</p> <p>Mən bu kiçik şeirimi yazıram göz yaşımla<br/> Çünki vidalaşıram öz ürək sirdaşımla!</p> <p><strong>Nizami Gəncəviyə</strong></p> <p>Yoğruldu bütün varlığın ümmidlə hünərdən,<br/> Şimşək kimi keçdikcə qaranlıq gecələrdən,<br/> Hər kəlməni, hər şeirini bir top kimi atdın,<br/> Sevda yuxusundan bizi vaxtında oyatdın.</p> <p>Xoş gəldin əzizim, gəlişindən ana yurdu<br/> Dünya evinə bir yeni söz məclisi qurdu...<br/> Keçdikcə nəsillər o sənin söz çəmənindən,<br/> Ellər, obalar dərs alacaqdır hələ səndən.</p> <p>Ölməz bu gözəl aləmə idrakla gələnlər,<br/> Məna evinin sirrini vicdanla bilənlər.<br/> Sənsən əbədiyyət dediyim sevgili dildar,<br/> Daşlarda, çiçəklərdə, ürəklərdə adın var.</p> <p>Aydanmı günəşdənmi yarandın, de, nədən sən?<br/> Xalqın gözü də, qəlbi də, vicdanı da sənsən.</p> <p><strong>Qəzəl</strong></p> <p>Meysiz, məzəsiz can ilə canan ola bilməz!<br/> Sevda dediyin hər kəsə meydan ola bilməz!</p> <p>Arifləri dindir ki, nədir şer ilə sənət?<br/> Şair yaranan əmrə peşiman ola bilməz!</p> <p>Könlüm evi bir gülşənə bənzər ki, əzizim,<br/> Min badi – xəzan əssə də viran ola bilməz!</p> <p>Qəlbin, ürəyin odlarına yanmasa bir söz<br/> Dillərdə, ağızlarda o dastan ola bilməz!</p> <p>Girdim günəşin qoynuna, minbir səhərim var,<br/> Bülbül də mənim, gül də , zimistan ola bilməz.</p> <p>Yüksəl, fəqət insanlığa pis gözlə baxanlar<br/> Dünyada bir ad qoysa da, insan ola bilməz!</p> <p>Xoşbəxt elimin, yurdumun öz Vurğunuyam mən,<br/> Bundan da gözəl bir daha dövran ola bilməz!</p> <p><strong>Şair, nə tez qocaldın sən!</strong></p> <p>Nemətsə də gözəl şer,<br/> Şair olan qəm də yeyir.<br/> Ömrü keçir bu adətlə,<br/> Uğurlu bir səadətlə.<br/> Görən məni nədir deyir:<br/> Saçlarına düşən bu dən?<br/> Şair, nə tez qocaldın sən!</p> <p>Dünən mənə öz əlində<br/> Gül gətirən bir gəlin də<br/> Gözlərində min bir sual<br/> Heykəl kimi dayandı lal…<br/> O bəxtəvər gözəlin də<br/> Mən oxudum gözlərindən:<br/> Şair, nə tez qocaldın sən!</p> <p>Ovçuluğa meyil saldım,<br/> Gecə-ündüz çöldə qaldım,<br/> Dağ başından enib düzə<br/> Bir ox kimi süzə-üzə<br/> Neçə ceyran nişan aldım;<br/> Cavab gəldi güllələrdən:<br/> Şair, nə tez qocaldın sən?</p> <p>Bəzən uca, bəzən asta,<br/> Ötür sazım min sim üstə.<br/> Andı yalan, eşqi yalan,<br/> Dostluğu da rüşvət olan,<br/> Ürək yaan bir iblis də<br/> Üzəvari deyir hərdən:<br/> Şair, nə tez qocaldın sən!</p> <p>Saç ağardı, ancaq ürək<br/> Alovludur əvvəlki tək.<br/> Saç ağardı, ancaq nə qəm!<br/> Əlimdədir hələ qələm…<br/> Bilirəm ki, deməyəcək<br/> Bir sevgilim , bir də Vətən:<br/> - Şair, nə tez qocaldın sən!</p> <p><strong>Dağlar</strong></p> <p>Binələri çadır-çadır<br/> Çox gəzmişəm özüm, dağlar!<br/> Qüdrətini sizdən aldı<br/> Mənim sazım, sözüm, dağlar!</p> <p>Maral gəzər asta-asta,<br/> Enib gələr çeşmə üstə.<br/> Gözüm yolda, könlüm səsdə,<br/> Deyin, necə dözüm, dağlar?</p> <p>Hər obanın bir yaylağı,<br/> Hər tərlanın öz oylağı;<br/> Dolaylarda bahar çağı:<br/> Bir doyunca gəzim, dağlar!</p> <p>Qayaları baş-başadır,<br/> Güneyləri tamaşadır.<br/> Gödək ömrü çox yaşadır,<br/> Canım dağlar, gözüm dağlar!</p> <p>Bir qonağam bu dünyada,<br/> Bir gün ömrüm gedər bada;<br/> Vurğunu da salar yada<br/> Düz ilqarlı bizim dağlar</p> <p><strong>Dağlar</strong></p> <p>Üstündən karvan yeriməz<br/> Sıxdı dumanların, dağlar.<br/> Yazda-yayda heç əriməz<br/> Quzeylərdə qarın, dağlar.</p> <p>Laçınların göydən enməz,<br/> Qayaların baxar, dinməz,<br/> Yaman gündə üzün dönməz,<br/> Pozulmaz ilqarın, dağlar.</p> <p>O qız yaldan tək aşanda,<br/> Saç kəmərə dolaşanda,<br/> Atdan düşüb yol çaşanda<br/> Mən olum zəvvarın, dağlar.</p> <p>Ovçuların gəzər oğrun,<br/> Maralların düşər yorğun.<br/> Qonaq gəldi sizə Vurğun,<br/> Sevinsin gülzarın, dağlar.</p> <p><strong>Gülə-gülə</strong></p> <p>Maral çıxdı dağ döşünə,<br/> Səhər vaxtı gülə-gülə.<br/> Sol əliylə sağ döşünə<br/> Bir gül taxdı gülə-gülə.</p> <p>Bilərziyi ağ altundan,<br/> Yerə düşdü göy atından...<br/> Ala gözlər qaş altından<br/> Süzüb axdı gülə-gülə...</p> <p>Dedim: “Ay qız, nədir adın?”<br/> Dedi: “Mənəm, gözün aydın!”<br/> Dedim: “Bizə dost olaydın!”<br/> Dönüb baxdı gülə-gülə.</p> <p>Dedim: “Aydır, gündür üzün?!”<br/> Dedi: “Məni dindir özün!”<br/> Gəldi cavan ömrümüzün<br/> Tərlan baxtı gülə-gülə.</p> <p>Ay dolandı, il dolandı,<br/> Unuduldu eşqin andı.<br/> O, verdiyi sözü dandı,<br/> Daşa çaxdı gülə-gülə.</p>
<p><strong>Hüquqşünas Xalid Bağırov ADO teatrının direktoru təyin olunub.</strong></p> <p>Kulis.az xəbər verir ki, keçmiş direktor Elmin Bədəlov yalnız yaradıcılıqla məşğul olmaq istədiyini bildirib və direktor olmaqdan imtina edib.</p> <p>Xalid Bağırov illər əvvəl ədəbiyyatda Xalid Şürük imzası ilə tanınırdı.</p> <p>O, “Start” Beynəlxalq Tələbə Filmləri Festivalının ideya müəllifi olub.</p>
<p><strong>17-ci Kazan Beynəlxalq Kinofestivalının münsiflər heyəti bəlli olub.</strong></p> <p>Kulis.az xəbər verir ki, 10 fərqli ölkədən münsifin olduğu heyətə azərbaycanlı kinorejissor Elçin Musaoğlu sədrlik edəcək.</p> <p>Builki Kazan kinofestivalında iştirak üçün 45 ölkədən 584 müraciət daxil olub.</p> <p>Qeyd edək ki, müsabiqə sentyabrın 5-dən 10-a qədər keçiriləcək.</p>
<p><strong>Qardaş Türkiyədə faciələrə yol açan meşə yanğınları səbəbi ilə tanınmış sənət adamları müxtəlif həştaqlar altında tivitter paylaşımları ediblər. Kulis.az onların bir neçəsini oxuculara təqdim edir.</strong></p> <p><strong>Tarkan</strong></p> <p><strong><img data-image-id="33287042" class="img-fluid" max-width" src="https://cdn.azerforum.com/2021/07/30/2836644.jpg"/></strong></p> <p>Ölkəmizin bir çox nöqtəsində meydana gələn meşə yanğınlarını üzüntü və narahatlıqla izləyirəm.</p> <p>Həyatını itirən vətəndaşlarımıza Allahdan rəhmət, yaralılara təcili şəfalar, yanğını söndürmə və xilasetmə əməliyyatında iştirak edənlərə uğurlar arzulayıram.</p> <p><strong>Şahan Gökbakar</strong></p> <p>Canla-başla çaba göstərən hər kəsə minnətdarıq.</p> <p><strong>Mahsun Kırmızıgül</strong></p> <p><strong><img data-image-id="33287043" class="img-fluid" max-width" src="https://cdn.azerforum.com/2021/07/30/2836645.jpg"/></strong></p> <p>Çox təəssüf...</p> <p><strong>Necat İşler</strong></p> <p><strong><img data-image-id="33287044" class="img-fluid" max-width" src="https://cdn.azerforum.com/2021/07/30/2836646.jpg"/></strong></p> <p>Kaş yanğın təyyarəsi olaydım, kaş gözəl məmləkətimizə gələn bəlalara layiqincə yer tapa biləydim, kaş hamının harayına qaça biləydim. “Bunun üçün adamları məclisə seçirik” - dedilər...</p> <p><strong>Fərhad Köçər</strong></p> <p><strong><img data-image-id="33287045" class="img-fluid" max-width" src="https://cdn.azerforum.com/2021/07/30/2836648.jpg"/></strong></p> <p>Meşə yanğınlarına səbəb olanların evləri yandırdıqları meşəyə dönsün.</p> <p><strong>Haluk Levent</strong></p> <p><strong><img data-image-id="33287046" class="img-fluid" max-width" src="https:https://cdn.sporx.com/img/59/2018/1989619_940x531.jpg"/></strong></p> <p>Bu günün ağrısı sakitləşməz. Amma xəfiflətmək öz əlimizdədir. Hara kül olubsa, unutmnadan. Axsatmadan davamlı gündəmdə tutaraq fidan əkmək kampaniyası başlatmaq lazımdır. Hər kəs, amma hər kəs qatılmalı...</p> <p><strong>Demet Akalın</strong></p> <p><strong><img data-image-id="33287047" class="img-fluid" max-width" src="https://cdn.azerforum.com/2021/07/30/2836651.jpg"/></strong></p> <p>Nə kefimiz qaldı, nə əhvalımız, necə bir zamandır bu?</p> <p><strong>Hadisə</strong></p> <p><strong><img data-image-id="33287048" class="img-fluid" max-width" src="https://cdn.azerforum.com/2021/07/30/2836652.jpg"/></strong></p> <p>Ölkəmizin bir çox yerlərindən gələn meşə yanğınları xəbərləri içimizi yandırır. Ümid edirəm, daha çox zərər görmədən tezliklə nəzarət altına alınar. Yamnğından zərə çəkən hər kəsə keçmiş olsun…</p> <p><strong>Yıldız Tilbə</strong></p> <p><strong><img data-image-id="33287049" class="img-fluid" max-width" src="https://cdn.azerforum.com/2021/07/30/2836653.jpg"/></strong></p> <p>Bu ölkənin ən azı yüz yanğınsöndürən təyyarəsi olmalıdır. Marmarisdə dağlar yanır, yol yoxdur getməyə.</p>
<p><strong>Dünən hamımız bir xəbərə üzüldük.</strong></p> <p>Türkiyədə baş verən meşə yanğınları bizim ürəyimizi də yandırdı.</p> <p>Bir millət iki dövlətdən də çox iki bədəndə bir can olduğumuzu hiss etdik.</p> <p>Adamlar öldü, evlər məhv oldu, ağaclar yandı, heyvanlar tələf oldu...</p> <p>Kaş o alovları söndürmək üçün ovcumda da olsa su daşıya biləydim.</p> <p>Yəqin bir çoxları mənim kimi düşünür.</p> <p>Kaş bir adamı, bir ağacı, bir canlını xilas edə biləydim o alovların içindən.</p> <p>Bir əhvalat var.</p> <p>Kral Nemrut İbrahim peyğəmbəri yandırmaq üçün böyük alovlar hazırlayır. Bunu öyrənən bir qaranquş yanğını söndürmək üçün dimdiyində su daşıyır. Ona lağ edərək soruşurlar ki, sənin bu daşıdığın bir damcı su o boyda alova neyləyəcək? Qaranquş da cavab verir ki, eybi yox, heç olmasa səfimi bəlli edirəm, kimin tərəfində olduğumu görsünlər.</p> <p>Biz də canımızdan bir parça olan Türkiyəmizin yanındayıq.</p> <p>Necə ki, Türkiyə Qarabağ savaşında bizdən diplomatik və mənəvi dəstəyini əsirgəmədi, yanımızda oldu. Biz də o cür.</p> <p>Avstraliyadakı meşə yanğınlarına da üzülmüşdük, pis olmuşduq, amma Avstraliyada baş verən həmin yanğınlar təkcə bədənimizi, dərimizi yandırmışdı. İndi isə bu ağrını ruhumuzda, canımızda hiss etdik.</p> <p>Türkiyə bizim üçün qardaş, ya da varlığı bizə bəs olan yaxın bir qohum, dost, yoldaş kimidir.</p> <p>Adamları adamlarımız, dağları dağlarımız, ağacları ağaclarımız, dənizləri dənizlərimizdir.</p> <p>Türkiyə evimizdir!</p> <p>Türkiyə sənsən, mənəm, bizik!</p> <p>Canın bir də heç vaxt yanmasın, Türkiyəm!</p> <p>Can Azərbaycan həmişə səninlədir!</p>
<p><strong>Azərbaycanlı yazıçı Ülviyyə Heydərova Vilnüsdə keçirilən “Baltiyskiy Qamayun” V Beynəlxalq Ədəbiyyat Festivalının qalibi olub.</strong></p> <p>Kulis.azın verdiyi xəbər görə, müsabiqədə “Nəsr” nominasiyası üzrə 5 ölkədən 18 müəllif iştirak edib, 5 müəllif qalib seçilib.</p> <p>Ülviyyə xanım yarışmada “Külək” hekayə ilə iştirak edib.</p> <p>Qaliblərin mükafatlandırma mərasimi noyabrın 20-də - Festivalın ikinci mərhələsində baş tutacaq.</p> <p>Xatırladaq ki, rusca yazan və ya rus dilinə tərcümə olunan müəlliflərin iştirak etdiyi festivalı Litva Respublikası hökuməti yanında Milli Azlıqlar departamentinin dəstəyi ilə Yazıçı və Publisistlərin Beynəlxalq Assosiasiyası keçirir.</p> <p>Tədbir böyük rus yazıçı Fyodor Dostoyevskinin 200 illiyinə həsr olunub.</p> <div class="container" no-gutters"> <div class="row"> <div class="col-sm-4" col-xs-6 col-md-3 col-lg-6 p-1"> <a class="fancybox" d-block" data-fancybox="gallery" href="https://cdn.azerforum.com/2021/07/30/2835199.jpg"> <img class="img-fluid" alt="" src="https://cdn.azerforum.com/2021/07/30/2835199.jpg"/> </a> </div> </div> </div>
<p><strong>Ukraynanın Kino məsələləri üzrə Dövlət Agentliyinin təşkilatçılığı ilə keçirilən kinolayihələr müsabiqəsində ölkəmizi təmsil edən “Alagöz” layihəsi finala düşüb.</strong></p> <p>Kulis.az xəbər verir ki, layihə müsabiqəyə təqdim olunan 16 ssenari arasından seçilərək 6 qalib layhənin biri olub.</p> <p>Cinex kino şirkətinin məlumatına görə, “Alagöz” layihəsi Ukraynanın Kino Məsələləri üzrə Dövlət Agentliyinin təşkilatçılığı ilə pitçinqdə ən çox bal toplayıb.</p> <p>Finalçı filmlərin təqdimatını qiymətləndirən altı ekspertdən üçü Azərbaycan layihəsinə maksimum bal verib.<br/> Qeyd edək ki, layihə prodüser və rejissor Mariya İbrahimova ilə birlikdə Ukraynadan olan prodüser Olqa Matat tərəfindən təqdim edilib.</p> <p>Xatırladaq ki, “Alagöz” layihəsi Portuqaliyanın FEST New Directors/New Films festivalında da qalib gəlmiş, Odessa Beynəlxalq Film Festivalında təqdim edilmiş və Berlin Film Festivalının co-Production Market Talents bölməsində iştirak etmək üçün seçilmişdi.</p> <p>Bundan başqa, Azərbaycan Kinematoqrafçılar İttifaqının təşkilatçılığı ilə keçirilən “Qarabağ. İnsan. Qələbə” ssenari müsabiqəsində də qalib gəlmişdi.</p>
<p><strong>Kulis.az Orxan Cuvarlının “Atamın saatı” yazısını təqdim edir.</strong></p> <p>Taksi çağıranda gecənin tən yarısı idi.<br/> <br/> Binadan çıxanda yay gecələrinin öyrəşdiyim, amma hər səfərində ürəyimə ağırlıq çökdürən isti nəfəsi, bürküsü üzümə sığal çəkir.</p> <p>Gecənin qulaqbatıran sükutunu çemodanımın təkərlərinin asfaltla təmasından çıxan səsi dəlib keçir. Çox uzaqlardan bir maşın şütüməsi sanki gecənin bu vədəsində çemodanımdan çıxan ahənglərə qahmar çıxır.<br/> <br/> Yolun kənarında yüklərimə dayaqlanıb taksini gözləməyə başlayıram. Məndən bir neçə metr aralıda səhərlər insan basırığından yer olmayan dayanacaq adamsız görünür.<br/> <br/> Mən də şəhər kimi dərin bir sükuta qərq oluram.</p> <p>Sükutu taksi sürücüsündən gələn zəng pozur.</p> <p>Bir neçə dəqiqə sonra arxa oturacağında əyləşdiyim maşınla Kazan aeroportuna doğru hərəkət edirik.</p> <p>Yuxu ilə gerçəklik arasında, bir az da yuxusuzluğumun gətirdiyi sərsəmliklə sübhün alaqaranlığında pəncərəmin o tayında geriyə yıxılıb uzaqlaşan işıq dirəklərinə, şam ağaclarına zillənirəm.</p> <p>Taksinin təkərləri hamar yolları hey udur, məsafəni əridir.</p> <p>Gecənin vahiməli sükunətinə sürücünün ani sözləri rəng qatır:</p> <p>– Mojna ya zakuryu? (red. Siqaret çəkə bilərəm?)</p> <p>Başımla ehmalca razılıq verirəm. Bunu elə astagəlliklə edirəm ki, heç özüm də əmin olmuram. Anidən qaranlığı yarıb parlayan alışqanın alovunda sürücünün razılıq işarəmi necə gördüyünə təəccüb edirəm.</p> <p>Acgözlüklə sümürdüyü siqaret tüstüsünü həlqə-həlqə aralı pəncərədən çölə üfürür. Hərəkətlərindən söhbətə başlamaqda maraqlı olduğunu hiss edirəm. Səfər nigaranlığı bütün vücuduma hakim kəsilir. Danışmağa meylsiz olduğumu yəqin etdiyini maqnitafonu qurcalamağından anlayıram. Mahnıları tez-tez dəyişdiyinə görə qulağıma sadəcə bir neçə tanış olmayan melodiya dəyir.</p> <p>Şam ağaclarının arxasındakı səhər şəfəqi üzümə çəhrayı ləkələr salmağa başlayanda qüssə ürəyimi bürüyür.</p> <p>Aeroporta yaxınlaşdıqca bayaqkı qaranlıqdan əsər qalmır.</p> <p>Mən pulqabımı eşələyəndə aeroportun giriş qapısında qarşımızı kəsən şlaqbaum aram-aram qalxmağa başlayır.</p> <p>Bir neçə dəqiqə sonra yüklərim yanımda əlimdəki kağız pulları sürücünün ovcuna sıxışdırıram.</p> <p>İndi isə məni səfərlərimin ürəyimi üzən, ən kədərli hissəsi gözləyir.</p> <p>Şüşə qapıları keçəndən sonra aeroportun girişindəki nəhəng yoxlanış məntəqəsindəki növbə ovqatımı pozur.</p> <p>Növbəm çatanda yüklərimi müvafiq yerə qoyub cinayətkarlara xas ədayla əllərim havada yoxlanışdan keçirəm.</p> <p>Həmişə bu yoxlanışlarda mütləq nəsə yaddan çıxır.</p> <p>Təhlükəsizlik məmuru gülərək kəmərimi göstərir.</p> <p>Bəlkə də yüzdən artıq səfərdə olmuşam, amma hələ də aeroportlardakı yoxlanışlarda kəməri çıxarmağı lazımsız hesab edir və unuduram.</p> <p>Deyəsən, bu səfər alınır.</p> <p>Şişman xanım bu dəfə təbəssümlə mənə xoş uçuş arzularını çatdırır.</p> <p>Bir neçə addımdan sonra qeydiyyat bölməsindəki çanta dolu izdiham üzüntümü ərşə çəkir.</p> <p>Bu çantalı izdiham mənə qətiyyən yad mənzərə deyil; adamlardan çox çanta gözə dəyir.</p> <p>Bir neçə dəqiqə sonra artıq yüklərimi təhvil verib uçuş kartımı alıram.</p> <p>Bayaqkı izdiham indi də gözləmə zalına köçüb; onlar bu dəfə yüksüz, çantasız, arxayın görünürlər. Sanki çantalarını təhvil verməkləri onların çöhrəsini də xeyli durulaşdırır, apaydın edir.</p> <p>Sinəmdən çarpaz asdığım kiçik çantadan savayı mən də yüksüzəm.</p> <p>Aeroportda sabahlayanlar bu məşəqqətə yaxşı bələddirlər; buralarda çimir edə bilmək üçün xüsusi istedad lazım gəlir. Hamı naqolay oturacaqlarda ən müxtəlif formalarda yatmağa çalışır.</p> <p>Uçuşuma hələ üç saat var. Bir neçə yatmaq cəhdim uğursuz alınır. Mürgülər də mümkünsüz görünür, iki-üç dəfə yerimdə qurcuxuram. Səhəri dirigözlü açmaqdan yaman narahat oluram.</p> <p>Lənətə gəlsin!</p> <p>Dəmir oturacaqlar lap adamın belini deşir. Elə bil ki, aeroportdakı bu oturacaqlar yatıb uçuşlara gecikməmək üçün xüsusi hazırlanıb.</p> <p>Yadıma ötən noyabrda İstanbuldan Minskə uçmağım düşür. Kovid testinə görə aeroporta gecədən getmişdim, bir bel çantası, bir dənə də çemodandan özümə rahat yataq düzəltmişdim. Narahat yerlərdə insafsız yuxu elə şirin olur ki...</p> <p>Aeroportlarda adamı narahat edən daha bir şey anons səsləridir. Özü də bu səslər həmişə ötkəm, tələskən olur. Hərdən mənə elə gəlir ki, dünyanın naməlum bir nöqtəsində, heç vaxt öyrənə bilməyəcəyim, bircə kəlməsiylə belə tanış olmadığım bir dildə belə bu anonsları eşitsəm, o narahatlığı, nəhayətsiz nigaranlığı dərhal duyacağam.</p> <p>Aeroportların qalereyasında ən çox sevdiyim şey isə geniş şüşələrdir. Bayaqdan mürgü döyə-döyə Kazanın oyanmağa başlayan bir hissəsini müşahidə edirəm. Rusiyada şam ağacları çoxdur. Elə indi də şüşənin o tayındakı şəfəqin bağrına sancılan bir neçə şam ağacı görürəm.</p> <p>Elə bil, ağaclar neçə ildir burada bitməyib, səhər açıldıqca onlar da yerin bağrından ucalmağa, asimana quylanmağa başlayır.</p> <p>Ətrafımda əyləşən bir neçə həmyerlimizin başı söhbətə qarışıb.</p> <p>Zehnimin ayıqlıq və yuxu arasında var-gəl etdiyi bir vaxtda bu söhbətlərdən müxtəlif rabitəsiz kəlmələr, kiçik cümlələr beynimi cırmaqlayır: “sabah gələcəm”, “görüşmək lazımdır", “rayon qiyamətdir", "dedim ə, qurumsaq”, “çoxdandır oturmuruq”, “oranın lüləsi dəhşətdir”, “qızı köçürməliyəm”, “birini ilişdirdim”, “vaksin boş söhbətdir”, “qızdırmam var idi”….</p> <p>Gözləmə zalının müxtəlif yerlərindən qulağıma gələn və beynimə hopan bütün bu cümlələr arasındakı əlaqəni aydınlaşdırmaq mənim üçün xeyli mürəkkəbləşir. Yuxu məni öz girdabına çəkib aparır…</p> <p>***</p> <p>Gözləmə zalındakı hərəkətlilik məni yuxudan oyadır. Əvvəl-əvvəl yuxudan yeni oyanmış birinin hiss etdiyi zamansızlıq və məkansızlıq hissinin təsirilə döyükürəm.</p> <p>Özümə gələndə isə səliqəli formada olan iki xanım təyyarənin qapısına doğru gedən borunun giriş hissəsində məni təbəssümlə qarşılayır.</p> <p>Pasport və bilet yoxlanışından sonra uzun boru ilə təyyarəyə doğru addımlayıram. Qarşımdakı iki xanımın astagəl tövrü məni bir az gərginləşdirir.</p> <p>Gərginliyim təyyarənin giriş qapısında tamamilə yoxa çıxır. Qapının sağında və solunda dayanan üç stüardessa bənzər gülümsəmə ilə sərnişinləri salamlayır, yerlərini göstərirlər.</p> <p>On beşinci cərgədə, pəncərə kənarındakı yerimə əyləşəndən sonra təyyarəyə minik prosesini müşahidə etməyə başlayıram. Sərnişinlərin üzündə yuxusuzluq və yorğunluqdan başqa bir əlamət sezilmir. Onların bir çoxu diqqətli baxışlarımı hiss edir, mənə zəndlə baxırlar.</p> <p>Pilotun salamlama anonsu hava gəmisindəki yeknəsəq pıçıltıları eşidilməz edir.</p> <p>Pəncərəmdəki yağış damlaları axşamdan tutqunlaşan səmaya görə məni heç də təəccübləndirmir.</p> <p>Bir neçə dəqiqə sonra biz səmada yanıb-sönən bir cüt qırmızı işığa çevrilirik.</p> <p>***<br/> Pilotun növbəti anonsu eniş hazırlığı haqqında idi.</p> <p>O, Bakıda havanın temperaturunu elan edəndə gözlərimi zümrüd rəngli Xəzərdən ayıra bilmirəm.</p> <p>Təyyarə dövrələr vura-vura enişə hazırlaşır. Elə bil, pərvanə təki Bakının başına fırlanırıq.</p> <p>Bakı heç bir zaman bu qəlbilikdən gözümə belə nəhayətsiz görünməmişdi.</p> <p>Yox, bu mənim ilk uçuşum, ya da Bakıya ilk gəlişim deyil.</p> <p>Bu düşüncələr əbəs yerə beynimi işğal etməyib və mən ürəyimin dərinliklərində buna zəmin yaradan bütün səbəbləri yaxşı bilirəm.</p> <p>Xəzərin zümrüd rəngi arabir buludların arxasında görünməz olur. Onda hiss edirəm ki, buludları ilk dəfədir ki, belə bəyaz, nizamlı görürəm. Lap qar kimi idilər…</p> <p>O buludlar uzun müddət gözümdə müxtəlif cildlərə girir. Aman Allah! Yoxsa?!</p> <p>Atamın siması da buludlarda peyda olmağa başlayır. Buludlar gözümə onun ağzı, burnu, gözləri kimi görünür.</p> <p>Təkcə buludlara yox, onun altında qalanlara da uzun müddət tamaşa edirəm. Səma sanki dünyanın yaşmağıdır, ağzına, üzünə çəkib, insanlardan utanır. Səthində gəzdirdiyi bəşərdən abır, həya edir dünya.<br/> <br/> Lacivərd təbəqəyə baxa-baxa düşünürəm ki, yerdəkilər, ya da aşağıdakılar, sözün həm müstəqim, həm də məcazi mənasında aşağıdadırlar.</p> <p>Birdən mənə elə gəlir ki, zaman dayanıb.</p> <p>***<br/> Taksi məni düz qəbiristanlığın girişinə gətirir. Uzun müddət ətrafı müşahidə edirəm. Qəbirqazanlar kiçik bir kölgəliyə daldalanıb çay içir. Sağ tərəfimdəki gül dükanı müştərisiz görünür.</p> <p>"Dədə Qorqud" qəbiristanlığına dördüncü gəlişim olsa da, əraziyə nabələd olduğumu yəqin edirəm.<br/> Uzaqdan aramla dalğalanan üçrəngli bayrağımıza diqqət kəsilirəm.</p> <p>Bayrağımızın bərabərinə çatanda uzun müddət iyirmiyə yaxın şəhid məzarına nəzər yetirirəm.</p> <p>Məzar daşlarındakı şəkillər sanki xüsusi amansızlıqla seçilib! Şəhidlərimizin hər birinin çöhrəsindəki təbəssüm onların yoxluqlarını daha da dərindən hiss etdirir.<br/> <br/> Adlarını oxuyur, yaşlarını hesablayır, şəhadət tarixlərinə baxıb hansı döyüşlərdə şəhid olduqlarını təxmin etməyə çalışıram.</p> <p>Qeyri-ixtiyari gözlərimin dolduğunu hiss edirəm. Özümü ələ almağa çalışıram, şəhidlərimiz üçün dua oxuyuram.</p> <p>Lapdan şəhid məzarlarının birinin ayaq ucunda əyləşən çəlimsiz qoca diqqətimi çəkir. Siqaret çəkə-çəkə başdaşına zillənib. Mənim ona baxdığım beş dəqiqə ərzində siqareti torpağa basıb söndürmək xaricində bir hərəkəti olmur. Lap heykəl kimidir. Qəddindən şəhid atası olduğuna əminlik duyuram. Yarıbükülü, heysiz və hərəkətsiz bədəni bir an belə diqqətimdən yayınmır. Bəlkə də, hər gün saatlarla burada oturur. Kim bilir?!</p> <p>Torpaq yolla qəbiristanlığın aşağı hissəsinə doğru addımlayıram. İlahi, səkkiz ay müddətində məzarlar nə qədər artıb! Lap yağışdan sonrakı göbələkləri xatırladır. Atamın dəfnindən sonrakı gəlişimdən xatirimdə qalan boş ərazilər başdaşıları ilə dolub. Dayandığım nöqtədən bu mərmər adamları sıraya düzülmüş əsgərlərə bənzədirəm. Onlar kimi qaməti düz, fərəqət halında, donuq…</p> <p>Məzarların biri ilə üzbəüz, torpaq yolun kənarında maşına söykənib başdaşına zillənən bir gənc diqqətimi çəkir. O da siqaret tüstülədir. Gözlərini ayırmadığı məzara göz gəzdirirəm. Bir ay əvvəl dünyasını dəyişmiş ortayaşlı bir xanım.</p> <p>Məzarlardan gözünü çəkə bilməyən mərhum yaxınlarına baxdıqca başa düşürəm ki, ölən təkcə torpağın altındakılar olmur. Onlardan geriyə qalanlar da ta yaxınlarına qovuşanadək saat-saat, gün-gün, ay-ay, il-il ölürlər.</p> <p>Atamın məzarını tapa bilməmək təlaşı içimi bürüyür.</p> <p>Addımlarım bayaqkı qədər yeyin deyil. Sol tərəfdəki məzarların arxa hissəsinə baxa-baxa addımlayıram.<br/> Birdən ayaqlarım getmir. Getsin istəyirəm, amma ayaqlarım sözümə baxmır. Mənə elə gəlir ki, bütün bədənimə çökən ağırlıq addımlarımı sustaldır. Deyəsən, səndələyirəm.</p> <p>Uzun müddət atamın məzarının arxasındakı şəklə baxıram. Ayaq üstə, yaraşıqlı cüssəsi əzəmətli görünür.</p> <p>Beynimdəki uğultunun səsini üzümə vuran küləyin vıyıltısından ayırd edə bilmirəm. Anidən bu uğultunun içindən çox sevdiyim bir şeirdən bir bənd peyda olur:</p> <p>"Bir də gördün oğuldu adam<br/> Bir də gördün atadı.<br/> Bir də gördün yox oldu adam<br/> Bir də gördün fotodu".</p> <p>Aramla məzara yaxınlaşıram.</p> <p>Nə qəribədir, məzarın tam arxasında kilometrlərlə uzaqdakı binamız görünür. Bu təsadüfi, bir o qədər də sehrli mənzərədən ürəyimə bir qom od düşür.</p> <p>Uzun müddət aramızda mənim ürək döyüntüm xaricində bir fərq olmur.</p> <p>Deyəsən, sükut mərhum doğmalarımızla ən yaxşı dialoqumuzdur. Gözümü başdaşındakı şəkildən ayıra bilmirəm. Şəklə baxdıqca, atamın hər an dilə gələcəyini düşünürəm. Amma o, susub.</p> <p>Bu sükut həm də bizim aramızdakı məsafə, uçurumdur.</p> <p>Bu uçuruma yıxılmaqdan qorxuram.</p> <p>Məzarın ətrafını təmizləməyə, gülləri sulamağa başlayıram.</p> <p>Məzarın ətrafında fırlandıqca atam gözlərini məndən çəkmir.</p> <p>Atam məni görür, amma susur.</p> <p>Mən atamı görmürəm, amma danışıram.</p> <p>Sinəmdən asdığım çantanı açıb atamın bəzi gündəlik əşyalarını topladığım sətin bükülüyə baxıram.</p> <p>O bükülüdən atamın saatını çıxarıram.</p> <p>Qol saatında kiçilmiş əksim və mavi səma görünür.</p> <p>Zaman dayanıb.</p> <p>Bayaqdan əsən külək dayanıb.</p> <p>Qəfildən diqqət edirəm ki, atamın saatı da dayanıb.</p> <p>Lap ürəyi kimi…</p>
<p><strong>Kulis.az Sevda Sultanovanın “Elçin Əlibəylinin verilişində kukla eksperimenti” yazısını təqdim edir.</strong></p> <p>Təxminən bir neçə həftə öncə “Space” telekanalında yayımlanan <strong>“Elin sözü”</strong> proqramında qadın haqları mövzusunda keçirilən müzakirəyə rastladım. Çoxdandır, Elçin Əlibəylinin aparıcısı olduğu proqramları izləmirdim. Dəqiq bilmirəm, kanalın yeni rəhbərin idarəçiliyinin nəticəsidir, ya nədəndir, Elçin Əlibyəli bir aparıcı kimi yetərincə adekvat görünürdü. Qonaqlarına söz demək imkanı yaradır, ironik, aşağılayıcı münasibət göstərmir, əksinə, sayğıyla yanaşır, dəqiq suallar verirdi.</p> <p>Burası öz yerində.</p> <p>Verilişdə “Azərbaycanda qadın hüquqlarının pozulumlası həqiqətdirmi, yoxsa bu, dəyərləri sarsıdan oyundur?” sualının qoyuluşu kobud səslənir, hətta qadın zorakılığını sanki tamamilə şübhə altına almaq cəhdləri duyulurdu.</p> <p>Müzakirənin gedişatından aydın oldu ki, əslində, bəzi qeyri-hökumət təşkilatlarının qadın haqları mövzusunda manipulyasiya eləməsi və fəaliyyətinin maliyyə maraqlarına dayanması nəzərdə tutulur. Bütün hallarda mövzunun gündəmə çıxarılması vacibdir. Lakin bu proqram bir daha ölkədə sosioloji araşdırmalar sahəsində ciddi boşluqların mövcudluğunu, dəqiq statistik məlumatlar sarıdan problem olduğunu göstərdi. Ona görədir ki, verilişdə mövzular bir-birinə qarışaraq anlaşılmazlıqlar yaratdı.</p> <p><img data-image-id="33285122" class="img-fluid" max-width" src="https://cdn.azerforum.com/2021/07/30/2833982.jpg"/></p> <p>Misalçün, qonaqlardan biri <strong>Aysel Əlizadə</strong> başdan mövzuya qeyri-dəqiq yanaşma elədi. Onun fikrincə, boşanma statistikası məsələnin məğzini göstərir: “O deməkdir ki, qadınlar artıq dözmək istəmirlər”.</p> <p>Təbii ki, bütün boşanmaların kökündə qadına qarşı fiziki zorakılıq dayanmır. Çünki boşanmalar ən müxtəlif səbəblərdən baş verir. Aysel Əlizadə sonradan niyyətini dəqiqləşdirsə də, məsələ digər iştirakçılar tərəfindən lazımsız yerə şaxələndi.</p> <p>Lakin bir məsələ də var ki, ümumən qadın haqları ilə məşğul olanların, feministlərin boşanmaların kökünü daha çox qadına qarşı zorakılıq motivinə bağlamaq istəyi təsəvvürü yaranır. Belə bir yanaşma həm də ona görə trendə çevrilir ki, ölkədə ailələrin neçə faizinin məhz zorakılıq səbəbindən dağılması haqda müntəzəm, əhatəli bilgilər əlçatan olmur. Daha vacibi, zorakılığın törənmə səbəbləri haqda indiyədək fundamental analiz, sosioloji araşdırmalar təqdim olunmayıb.</p> <p>Məsələ ilə bağlı Ailə, Qadın və Uşaq Problemləri üzrə Dövlət Komitəsinin saytına nəzər saldım. Saytda yer alan müxtəlif illərin hesabatlarını oxudum. Həmin hesabatların heç birində aparılan araşdırmalarla bağlı geniş məlumat verilmir.</p> <p><img data-image-id="33285123" class="img-fluid" max-width" src="https://cdn.azerforum.com/2021/07/30/2833983.jpg"/></p> <p>Məsələn, qeyd olunur ki, erkən nikahın və qohumlar arasında nikahın mənfi nəticələrinə dair araşdırmalar aparılıb. Araşdırmaların nəyi, necə bir faktları əhatə etməsi haqda isə məlumatsızıq.</p> <p>Üstəlik, sözügedən verilişdə komitənin əməkdaşı <strong>Tural Hüseynzadə</strong> bütün ölkənin keysləri və statistikası barədə məlumatlarının olduğunu dedi. Lakin nədənsə keysləri ümumiləşdirən mətn yoxdur ki, cəmiyyətdə qadın haqları ilə bağlı gerçək vəziyyəti haqda aydın təsəvvürə malik olaq. Bu sahədə araşdırmalar cəmiyyətə açıqlansa, mövzu üzrə müzakirələrin istiqaməti də konkretləşər, əsassız, yanlış ittihamlar səslənməz.</p> <p>Verilişdə bəzi qonaqların qadına qarşı zorakılıq məsələsində ancaq kişilərə yüklənməsi, onları günah keçisi çıxarması, qadını isə qurban kimi göstərməsi cəmiyyətimizdə yayğın tendensiyalardandır.</p> <p>Kişilərə qarşı zorakılıq sanki qəsdən fokusdan qaçırılır. Bildiyim qədərilə, ailədaxili zorakılığın cinslər üzrə statistikası aparılmır. Ümumən isə yalnız qadınlara aksent edilməsi, güman ki, qadın haqlarının Qərbdə daha prioritet olması ilə bağlıdır. Lakin hamımız görürük ki, ailələrimizdə təkcə qız uşağını çərçivələrə salmırlar. Oğlan uşaqları da “olmaz”larla böyüyür, onların üzərinə uşaqkən az qala bütün nəslin məsuliyyətini qoyurlar: “Sən evin kişisisən, kişi özünü yüngül aparmaz, güclü olmalısan, bacını, ananı qorumalısan” və s.</p> <p><img data-image-id="33285124" class="img-fluid" max-width" src="https://cdn.azerforum.com/2021/07/30/2833985.jpg"/></p> <p>Bunu təkcə ata yox, ana da təlqin eləyir. Konfliktlər yalnız qızla valideyn yox, bəlkə daha çox oğulla valideyn arasında baş verir. Məgər valideynin təkidiylə evlənən azmı kişi var?</p> <p>Hətta Qərbdə təhsil almış oğlanın anasının israrıyla, onun seçdiyi qızla evlənməsi faktına az rast gəlinmir.</p> <p>Problemlərin bir kökü də övlada münasibətdən, yanaşmadan qaynaqlanır. Qısası, qanunvericilik öz yerində, ailə institutumuzda çox yanaşmaların dəyişilməsi üçün nələrsə edilməlidir. Amma heç bir halda “Vagina mənimdir, kimə istəsəm verərəm” tipli şüarlarla yanaşmalar dəyişməyəcək.</p> <p>Proqramda yadımda qalan iki məqama da toxunum. Ağ Partiyasının sədri <strong>Tural Abbaslı</strong> kimi polemikalarda təcrübəli adamın, digər müsahiblərini provokasiyaya çəkərək, öz fikir oyununda tərəf-müqabil etməyi bir yana, onun “ölkədə qadın haqları pozulmur” fikrini təlqin etməsi də absurddur. Lakin haqlı olduğu tərəf odur ki, qadınların hökmran olduğu ailələrdə də başqa fəsadları ortaya çıxır. Yeri gəlmişkən, bu da ayrıca araşdırma mövzusudur.</p> <p>Digər məqam, sonda Aysel Əlizadənin guya eksperiment iddiasıydı; aparıcıya qız və oğlan kuklaları verərək, hansını tutarkən komfort hiss etdiyini soruşur. Və boynuna qoymağa çalışır ki, aparıcı oğlan kuklasını tutanda guya özünü daha rahat hiss eləyir.</p> <p>Eksperimentin məğzində o dayanır ki, oğlan və qız uşaqlarına əks cinslərin kuklalarıyla ünsiyyət gələcəkdə onlar arasında psixoloji əngəli qaldırmalıdır. Bu cür səthi, təsirsiz eksperimentlərdənsə, funksional çıxış yolları təklif olunmalıdır.</p>
<p><strong>Almaniyada yaşayan məşhur yazıçı Orhan Arasın “Helenendorfun sonuncu şahidi” adlı kitabı çap olunub.</strong></p> <p>Kulis.azın vediyi xəbərə görə, 19-cu əsrin əvvəllərində Qafqaza köç edib gəlmiş almanların Azərbaycan ərazilərində qəsəbə və kəndlər salaraq yaşamasından bəhs edir.</p> <p>Gəncə yaxınlığındakı Helenendorf qəsəbəsində, Qazax rayonunun kəndlərində alman əsilli insanlarla görüşlərində insan taleləri, onların həyata olan sevgiləri təsvir olunur.</p> <p>Sonuncu alman Sami ilə görüşlərində müəllifin qələmə aldığı söhbət səhnələrini oxuduqca acı taleli bu insanların arzu və istəklərinin soyuq Sibir çöllərində sona yetməsini ağrısız təsəvvür etmək olmur.</p> <p>Birinci Qarabağ müharibəsində Şuşadan köçkün düşən tarix müəlliminin də taleyindəki ağrılı naxışlar alman əsilli Saminin taleyi ilə üst-üstə düşür.</p> <p>Əsərdə Azərbaycanın zəngin təbiəti, insanların qonaqpərvərliyi, mənəvi dəyərlər, tolerantlıq dəyərləri qabardılır.</p> <p>“Qanun” nəşriyyatında çap olunan kitabı Türkiyə türkcəsindən dilimizə şair-publisist Nazim Əhmədli uyğunlaşdırıb.</p> <div class="container" no-gutters"> <div class="row"> <div class="col-sm-4" col-xs-6 col-md-3 col-lg-6 p-1"> <a class="fancybox" d-block" data-fancybox="gallery" href="https://cdn.azerforum.com/2021/07/29/2826370.jpg"> <img class="img-fluid" alt="" src="https://cdn.azerforum.com/2021/07/29/2826370.jpg"/> </a> </div> </div> </div>
<p><strong>Kulis.az Şərif Ağayarın “Əkrəm Əylisliyə telefonda danışdığım əhvalat” yazısını təqdim edir.</strong></p> <p>Bildiyiniz kimi, son günlər Əkrəm Əylisli ilə Xalq yazıçısı Anarın arasında gedən qiyabi polemika ədəbi cameənini diqqətini cəlb edib.</p> <p>Bütün mədəni polemikalar sevindiricidir.</p> <p>Çünki insanlar qonuşa-qonuşa...</p> <p>Buna da sevinmək lazımdır ki, möhtəşəm Qarabağ qələbəsindən sonra Əkrəm müəllimə qarşı aqressiya azalıb və bu narazılıqdan sui-istifadə edib onun üstünə gələnlər də vəziyyətin dəyişdiyini anlayıb.</p> <p>Diqqətli oxucular bilir, polemika Xalq yazıçısı <strong>Elçin</strong>in <a href="https://apa.az" target="_blank">APA</a> -ya müsahibəsindən başladı. O, Əkrəm Əylislinin təklənməsindən və bunun günahının onun özündə olmasından danışdı.</p> <p><strong>Əkrəm Əylisli</strong> isə Kulisə müsahibəsində söhbətə Anar müəllimi də qatıb, keçmiş dostluqlarından söz açdı. İndən belə bir yerdə gülüb-ağlaya bilməyəcəklərini qeyd etdi.</p> <p><strong>Anarsa</strong> bizim sualımıza rəğmən Əkrəmi səhv və günahlarını etiraf edəcəyi təqdirdə bağışlamağa hazır olduğunu bildirdi. Söhbəti dəqiq bilməyən və diqqətlə izləməyənlərdə belə təəssürat yarana bilər ki, Əkrəm barışmaq istəyir, Anarsa şərt qoyur.</p> <p>Belə deyildir!</p> <p>Anar müsahibəsinin ardınca Əkrəm müəllim Kulisə sərt bir açıqlama göndərdi. Mən ağsaqqal yazıçı ilə telefon söhbətində bildirdim ki, əgər məsləhətdirsə, bu açıqlamanı verməyək. Çünki Anar o sözləri jurnalistin müvafiq sualın cavab kimi deyib, sizi, özünüz demiş, “Tövbə qapısına” çağırmayıb.</p> <p>Əkrəm müəllim sağ olsun, mənə inandı və razılaşdı. Lakin oxucuların məsələni yanlış anlamasından ehtiyatlandığını bildirdi.</p> <p>Mən ona dedim ki, yanlış anlayan onsuz da yanlış anlayır, yüz dəfə izah eləsək də xeyri olmur. Və bu xüsusda onun izni ilə bir əhvalat danışdım. Əhvalatın təkcə ədəbi cameə üçün yox, bütün cəmiyyətimiz üçün maraqlı və lazımlı olduğunu nəzərə alıb sizinlə də bölüşmək qərarına gəldim. Lakin bundan əvvəl hörmətli <strong>Zamin Hacı</strong>nın məsələ ilə bağlı yazdığı və bu gün verdiyimiz yazısına balaca bir münasibət bildirmək istəyirəm.</p> <p>Zaminin mövqeyini bölüşmürəm. Hətta bu yazısını obyektiv yazı hesab etmirəm. Çünki o, Əkrəm müəllimin gülmək və ağlamaq söhbətini məcazi anlamından çıxarıb, ona konkret məna verməyə çalışaraq lağa qoyub. Ümumiyyətlə, Axundovdan, Mirzə Cəlildən, Əziz Nesindən tutmuş Məmməd Nazimoğluna, Aqşin Yeniseyə və elə bu məsələnin ustası olan Zamin Hacıya qədər bütün “gülməli yazanlar” rahat ironiya edə bilmək üçün bəzən hədəfə aldıqları mətləbi qəsdən kontekstdən çıxarırlar.</p> <p>Misal üçün, <strong>Axundov “Kəmalüddövlə məktubları”</strong>nda Mehdini gözləyən şiələri kəskin tənqid, hətta təhqir edir, söyür, onları avamlıqda, axmaqlıda günahlandırır. Halbuki, bundan əvvəl xristianlıqda İsanı gözləmək vardı. Bu məsələnin bir tərəfi. İkincisi, doğrudanmı o boyda sənətkar əhvalatın məcazi mənasını anlamır?</p> <p>Və doğrudanmı Zamin Hacı kimi gözüaçıq yazar Əkrəm Əylislinin sözün müstəqim mənasında gülmək davası apardığını düşünür?</p> <p>Bəlkə söhbət dostların əvvəlki səmimiyyətinin qalmamasından və sözün geniş mənasında gülüb-ağlamaq qabiliyyətini itirməsindən gedir?</p> <p>Yeri gəlmişkən, Zamin Hacının, Sevda Sultanovanın, bəzən də gənc müəlliflərin tənqidindən inciyənlər və bu incikliyi açıq şəkildə mənə bildirənlər olur. Görünür, biz hələ sovet dönəmindən qəzet və jurnallarda yazılan “Redaksiyanın mövqeyi müəllifin mövqeyi ilə üst-üstə düşməyə bilər” qeydinin əbədi yalançılığına inanmışıq. Başqa yeri bilmirəm, Kulisdə doğrudan da belədir. Əks halda şəxsən özüm haqqında sərt tənqidləri yayımlamazdım. Elə ötən həftələrin birində Zamin Hacı bizimlə əməlli-başlı məzələnmişdi və mən onu da yayımladım.</p> <p>Adını çəkdiyim və çəkmədiyim ciddi müəlliflərə nəyisə qadağan edə bilmərəm, onlara bunu belə yaz deməyə utanaram. O yazılarda nəyisə dəyişdirəndə isə mütləq müəlliflə razılaşdırıram. Hətta kənar müəlliflərin deyil, öz əməkdaşlarımızın müəllif yazılarında da nəyisə dəyişəndə özünə mütləq deyirəm. Söhbət əlbəttə vacib redaktə və korrektədən getmir...</p> <p>Doğrudan da Zamin bəyin, Sevda xanımın və digər dəyərli imzaların yazıları ilə bizim, şəxsən mənim mövqeyim üst-üstə düşməyə bilər. Bu tənqidləri lütfən Kulis kollektivinin və mənim fikrim kimi qəbul etməyin. Hər hansı aşağılama, həqarət olarsa, bu, başqa...</p> <p>Gələk əhvalatımıza.</p> <p>Şam valisi Müaviyyə Həzrət Əli üzərində qələbə çalmaq üçün min-bir varianta əl atır, ən axırda Əmr As adlı şiələrin hiyləgər, sünnilərin ağıllı dediyi bir nəfəri məsləhətə çağırır. Ona Misir valiliyi vəd edərək Suffeyn döyüşünün taleyini həll etməyi tapşırır. Əmr As deyir:</p> <p>“Siz özünüz yaxşı bilirsiniz ki, İmam Əli sərkərdəlikdə də, igidlikdə də, imanda da, elmdə də, hörmət-izzətdə də sizdən üstündür. Ona qalib gəlməyinizin yeganə bir yolu var: yanındakıların cahilliyi! Bundan yaxşıca istifadə etmək lazımdır. Bizim yeganə avantajımız budur!”</p> <p>Əmr As dediyini edir və Quran ayələrini keçi dərisində nizələrin ucuna taxaraq məğlubiyyətdən can qurtarır, Əlinin ətrafındakı nadanları onun əleyhinə aktivləşdirir və məğlub ola-ola müharibəni udub İslam Şərqinin taleyini dəyişir.</p> <p>Allah bizi nadanlıqdan uzaq eləsin, zira o, cümlə bəlaların ən betəridir.</p>
<p><strong>Yazıçı Sevinc Elsevərin “Çarpayı cırıltısı” adlı ilk hekayələr kitabı çap olunacaq.</strong></p> <p>Kulis.az xəbər verir ki, “Mücrü” nəşriyyatının çap edəcəyi kitabda müəllifin 2008-2020-ci illərdə qələmə aldığı 30-dan artıq hekayəsi, bir povesti və bir monopyesi toplanıb.</p> <p>Müəllifin müxtəlif illərdə qələmə aldığı bu hekayələrdə bir sıra sosial, ictimai problemlərə toxunulur, müəyyən bir dövrə işıq tutulur, çoxlu obrazlar, hadisələr təsvir olunur. Bir çox hekayələrdə müəllif ənənəvi qadın mövzusuna da sadiq qalır.</p> <p>Kitabın payızda nəşr olunması gözlənilir.</p>
<p><strong>Əfqanıstanın məşhur komediya aktyoru Nazar Mohammad Kaşanın “Taliban” qruplaşması tərəfindən amansızca qətlə yetirilib.</strong></p> <p>Kulis.az türk mətbuatına istinadən xəbər verir ki, aktyorun evinə basqın edilib və naməlum şəxslər tərəfindən qaçırılıb.</p> <p>Nazar Mohammad Kaşanın edam edilmədən əvvəl “Taliban” üzvləri tərəfindən şillələndiyi videonun sosial şəbəkələrdə yayılması gündəmə çevrilib və etirazlara səbəb olub.<br/> Videonu iranlı jurnalist Tajuden Soroush öz sosial şəbəkə hesabında paylaşaraq bunları yazıb:<br/> “Bu videoda Kandahari aktyoru Kaşanın “Taliban” tərəfindən qaçırıldığı, maşında şillələndiyi və sonra öldürüldüyü kadrları görəcəksiniz”.</p> <p>Aktyoru ağacdan asıb boğazını kəsərək qətlə yetiriblər.</p> <p>Aktyorun ailəsi də bu cinayətdə “Taliban”ın əli olduğunu deyir.</p> <p>Qeyd edək ki, aktyor daha əvvəl polis olaraq da çalışıb.</p> <div class="container" no-gutters"> <div class="row"> <div class="col-sm-4" col-xs-6 col-md-3 col-lg-6 p-1"> <a class="fancybox" d-block" data-fancybox="gallery" href="https://cdn.azerforum.com/2021/07/29/2820721.jpg"> <img class="img-fluid" alt="" src="https://cdn.azerforum.com/2021/07/29/2820721.jpg"/> </a> </div> </div> </div>
<p><strong>Kulis.az Zamin Hacının “Gülmək istəyən adam” yazısını təqdim edir.</strong></p> <p>“Atan soğan, anan sarımsaq, hardan oldun gülməşəkər?”</p> <p><strong>Azərbaycan ata sözü</strong></p> <p>Bu gün azərbaycanlı yazıçını narahat edən qlobal problemlər nədən ibarətdir? Heç zad. Arvadı qocalıb, özünün də dişləri tökülmüşdür. Bir də deyir, camaat çəngəl-bıçaq götürüb bir-birini yortmaqla məşğuldur, buna xüsusilə pis baxıram. Həqiqətən, adamlar qırılıb qurtarsa, ədiblərimizin ədəbi və əbədi əsərlərini kimə oxutdurarıq? Biri var camaat olsun, lakin kitab arası açmasın. Biri də var kitab olsun, camaat olmasın. İkincisi ən pis haldır. Bəxtiyar müəllim vaxtilə bu temada “Latın dili” şeiri yazmışdı, şeirə görə dəhşətli işgəncələrə və təqiblərə məruz qalaraq Ali Sovetin deputatı seçilmişdi.</p> <p>Söz yerinə düşər, dəyərli ədibimizin əsas narahatlıqlarından biri isə hamının ev, təqaüd, fəxri ad istəməyidir. Pah-pah... Hətta vax-vax (hərəyə başa düşdüyü xalqın dilində yazmalıyıq)... Özün sovet hökumətindən dəniz qırağında aldığın imarətin külafirəngisində oturub dalğalara baxırsan, hökumətdən almadığın ad qalmamışdı (sonra bəzilərini geri aldılar, lakin tema bu deyildir), ancaq indiki cavanlar və cüvanəzənlər belə fikrə qərq olanda bunu pisləyirsən.</p> <p>Şəmkirin keçmiş icra başçısı Alimpaşa müəllim demişkən, niyə belə eləyirsən axı?</p> <p>O partlamaya düşüb ölənləri görmürsən?</p> <p>Mövzudan uzaqlaşmaq çıxmasın, bu yaxında hardasa xəbər gözümə dəydi, deyir, Alimpaşa müəllim türmədə şeir yazır. Yox, bu dəfə güman edirik “Arazı ayırdılar” deyə çığırmır, vətən harayı qoparmır. Bəlkə içəridən “Kürdəxanı dəftəri”, “Dörd divar arasında”, “Pəncərədən görünən göy üzü”, nə bilim, canım sənə desin, “Hanı mənim pullarım, anne” mövzu və başlıqlarını əhatə edən poemalarla çıxacaqdır. Çünki yazıçı həyatdan yazmalıdır. Hansısa məşuqun bal dodağını, lalə yanağını, nə bilim, aşiqin silikonlarını, sponsor həcinin təsbehini tərənnüm edən poeziya bizə lazım deyildir. Atalar demişkən, poe-ziyanın yarısından qayıtmaq da yeydir.</p> <p>Əlqərəz, yazıçımız dünyanın taleyindən narahatdır. Lakin onu ən çox narahat edən yuxarıda sadaladıqlarımız yox, keçmiş arkadaşları olan, medallarını zamanın narahat küləklərindən qoruyub saxlamış ədiblərimizə qoşulub... gülə bilməməyi imiş. Zarafat eləmirəm, əziz oxucunun bu cızma-qaranı oxumağa sərf elədiyi bitlərə və baytlara, bəlkə meqabaytlara and olsun ki, elə bu cür də söyləmişdir. Sitat: “Bunların hamısı ağlamalıdır. Ancaq burası bəlkə daha çox ağlamalıdır ki, biz – Filankəs və Behmankəslə (sənətkarların adını çəkibdir, lakin mən yazmıram, mənası olmadığı üçün) bundan sonra bir də heç vaxt heç nəyə bir yerdə gülməyəcəyik”.</p> <p>Söhbətin kodunu bir az da açsaq, yazıçımız deyir ki, bu saat Azərbaycanda ərin arvadını bıçaqlamağı, sənətkarların ad davası, dünyada koviddən qırılanlar, arvadların qocalmağı, yazıçıların saçının ağarması, pomidorun bahalaşması, xiyara qurd düşməsi, Almaniyada daşqınlar, Tokioda coşqunlar, Əfqanıstanda basqınlar, bambılı kliplərimizdə küskünlər, televizorda pırpız tellə şeir oxuyan miskinlər (qafiyə tuturam, burda da məna aramayın) və sairə və ilaxır bəlkə yola veriləndir, təki üç dənə yazıçı bir yerdə nəyəsə güləydilər.</p> <p>Hələ insafən orda “bəlkə” sözünü işlədib, yəni, tam hökm verməyibdir, vəziyyətin müqəddəs üçlüyün gülüşləri olmadan düzəlmək ehtimalına yer ayırıbdır.</p> <p>Tərs məntiq tələb edir ki, hökumətimiz sərəncam versin, tədbirlərə əl atsın, bu üçlüyü hansısa yolla təzədən bir yerə toplasın, uca sənətkarlarımız qəhqəhə ilə, şaqraq gülüşlərlə, nə bilim, Cokonda təbəssümü, şeytan qımışması ilə – kimə hansı yarayırsa – gülüşsünlər və dünyanın vəziyyəti də düzəlsin. Ən ağlamalısı düzələndən sonra, dünya nə qələt edir gülmür?</p> <p>Üç yazıçımızı güldürmək üçün lazım gəlsə Rafael və Coşqun konsert verməlidir. AzTV hava proqnozu yerində də Çarli Çaplinin kinolarını göstərməlidir. Hətta iqtisadi potensialımız var ki, rəhmətlik Arif Quliyevi dirildib gətirək, səhnəyə çıxsın.</p> <p>İndi söz əlaqədar təşkilatlarındır – bəs siz bir yerə toplaşıb gülüşə bilirsinizmi?</p>
<p><strong>Madriddə fəaliyyət göstərən “Lyove” Fondu peşəkar sənətkarlar arasında müsabiqə elan edib.</strong></p> <p>Kulis.az xəbər verir ki, hər bir iştirakçı vahid bədii yaradıcılıq kontekstində tək bir əsər, ya da bir neçə əsərlə çıxış edə bilər.</p> <p>Birinci yerin qalibinə 50 min avro məbləğində pul mükafatı veriləcək. Müsabiqə keramika, kitab cildləmə, zərgərlik, metal, dəri, tekstil, şüşə, ağac, kağız kateqoriyaları üzrə keçiriləcək.</p> <p>İşlərin bir neçə rakursdan şəkli çəkilməli və<a href="http://www.loewecraftprize.com/">www.loewecraftprize.com</a>veb-səhifəsi vasitəsilə təqdim edilməlidir.</p>
<p><strong>Kulis.az “Sözün Güneyi” layihəsindən Məhəmməd Nurinin şeirləini təqdim edir.</strong></p> <p><strong>Məhəmməd Nuri</strong> 1985-ci ildə Güney Azərbaycanın Muğan bölgəsində anadan olub. Orda da yaşayır. Əsasən şeir yaradıcılığı ilə məşğuldur<br/> <br/> <strong>1.</strong><br/> <br/> Gördüm cəddim uzaqdan gələn bir yolun günortasından doğulur<br/> Cəddim savaşların hamısında pəncərə düzəldir baxır Gülüstan Bağına.</p> <p>Damarlarını vurduğun vətən<br/> süd qəhvəsinə damdı<br/> O gün Art kafesində toxunacaqdım dodaqlarındakı qu quşlarına,<br/> Quylanacaqdım,<br/> Lionel sol ayağını müqəddəs Santiaqoda quyladığı gün,<br/> bədənim yerə yapışdı<br/> Biz bütün ölülərin ölmədiyi üçün qazırdıq kölgəmizi.</p> <p>Kim inanacaq<br/> Qürrətüleyn* ilə eyniləşmək istəyən Saidi*<br/> eynək ilə pəncərə içir<br/> özün görür küçədə, iş yerinə getmədən öncə,<br/> ağacların sükutu altına komment qoyur:<br/> Salvadore,* bu qədər rənglərin əlindən tutub evə gətirmə,<br/> Mən əvvəldən qırmızı idim<br/> Sonradan yerə töküldüm.</p> <p>Kim inanmayacaq<br/> Oğlum ağzında tuta bilmədiyi kəlmələri,<br/> Kəpənəyə çevirdiyi gün<br/> Dodağın qaçdı, qəzetlərin ağzı əyildi<br/> Yatağımızı götürüb çıxdıq Savalanın başına<br/> Qonşumuzda, dul bir qadın şəhərin gizli atraksionlarına keçib,<br/> prezident seçkilərindən xaric oldu<br/> İmplant dişləri ilə əşyaları gəmirdi<br/> Bankları gəmirdi</p> <p>Biz ovcumuzun içində gözlədiyimiz Xəzərlə<br/> ikinci mərtəbədən enə-enə balıq olduq<br/> bildik ki,<br/> yuxularımız dənizlərin doğma uşağıdır.</p> <p>Atam üçüncü mərtəbənin trasında, pijama ilə dayanıb,<br/> Əbabil quşlarına daş verəndə,<br/> Anam yerə düşən hava idarələrini ətəyinə yığıb göy üzünə yağdı.</p> <p>Heç kim inanmayacaq,<br/> Mən idim kağız üstündə uzanan qadını<br/> Şeirin bir kənarına çəkdim<br/> Dedim:<br/> Bədənindən öpsəm, dodağıma kəlmə yapışar ət rəngində.<br/> Dedim sən Avropa təqvimi ilə<br/> öz cənazənə rastlaşanda saç boyanı dekolorə edirsən deşifrə olmasın<br/> Tarixdəki məqsədə çatmayan bütün qoşunlar.<br/> İndi harandan öpsəm ordan bir quş uçar<br/> Harandan öpməsəm ordan bir pəncərə açılar.</p> <p>Adam var günəbaxanları aparır evə, kölgəsini unutmasın.<br/> Mən səni günəbaxanlardan sormağa məcbur deyiləm!<br/> Məcbur deyiləm divarların yaralarını sprey ilə itirəm.</p> <p>Zaman Paşazadəyə* zəng etdim<br/> Apartmanı bizim apartmana yaxınlaşdı<br/> Evlər iç-içə keçdi.<br/> Özümdən pəncərə açdım<br/> Təbriz İçərişəhərin içindən dustaqlanmış şairlərinin yuxusuna<br/> saat bombası yerləşdirmiş<br/> Hamımız eyni gündə yaralandıq<br/> Sağ tərəfim qopub yerə düşdü<br/> Pasportundakı adam<br/> Əl atdı cibimdən bir göyərçin çıxartdı</p> <p>Bu, mənəm quş olmaq üçün<br/> Püfənək tək havada qalmış şeirləri piləyir<br/> Qızların marixuanalı dodaqlarından uçan şeirlərə fəndək tutan.</p> <p>Bu mənəm - Tarqovunu gəzən şairlərin yuxusuna gizli kamera yerləşdirən.</p> <p>Bu mənəm<br/> Gecənin ortasında dayanıb,<br/> Kölgəsinə sprey ilə yazır: Vətən divarların bədənidir.</p> <p><strong>2.</strong></p> <p>Mənə qanad lazımdır<br/> Əllərini götürüb pasajın üstünə çıxıram.<br/> Hamı deyir:<br/> - Ona baxın dəli olub.<br/> Bilmirlər ki şairlər həqiqətən uçmağı bilirlər<br/> Marqaret kimi<br/> Füzuli kimi<br/> Saçların təhər.</p> <p>Bütün binalar darıxmaları ayırmaq üçün olsa<br/> Bəs kim nərdivana çıxıb<br/> tez-tez quşların yerini dəyişir?<br/> Parazit düşür<br/> Quşsuz quşbazların könlünə qonan darıxmalarına.</p> <p>Hansı müharibə başlananda<br/> Ağdam rayonunda ağ şeiri damın üstündən yerə atdılar?<br/> Hamı ağlaşdı!<br/> Mən qaralandım!<br/> Biz bütün müharibələrin sol tərəfi idik<br/> Amma bütün müharibələr bizdən sağ qayıtdı.</p> <p>Özün görürsən ki, ağaclar uzaq yoldan gələndə<br/> Dünya dayanır<br/> Avtobus yarı yolda, bütün müsafirlərini endirir<br/> Onun üçün xiyabandakı adamlar hiss edirlər çoxalırlar<br/> Və sən hiss edirsən ki ayaqların yerimir<br/> Ağaclar uzaq yoldan gələndə.</p> <p>Kim azadlıq meydanına açılan pəncərəni<br/> Götürüb, qoyur kitabın arasına<br/> Çıxır küçəyə<br/> Bir siqareti alışdırır<br/> Qayıdanda görür ki heç Azadlıq meydanı-filanı yoxdur,<br/> Heç əslən bu mənim əllərim deyil.</p> <p>Əllərini quylasan da əllərimdə<br/> Dodağını quylasan da dodağımda<br/> Biləcəksən ki qəbirlər təkcə günahları basdırmağa görə deyil,<br/> Hamı güldanlara baharın yalan olduğunu vurğulayır.</p> <p>Bir gün şah-göldə şəkil çəkdirən şairlər biləcəklər ki,<br/> Əllərindəki çətirlər<br/> Elə göydə qalmağın ikinci adıdır.<br/> Bir gün göy yerə gəlsə,<br/> Quşlar daha adamlardan qorxmayacaqlar,<br/> Ağaclar yeriyəcəklər,<br/> Və mən yarı yoldan qayıdacağam<br/> Bu dünyaya...</p> <p><strong>3.</strong></p> <p>Kətan şeirlərim biçilir nazik bədəninə<br/> "Bəndi gümüş"<br/> Köynəyinə dağılır barmaqlarım</p> <p>Dəftərimdən keçən küçələri su alır<br/> Çırmalanır xan<br/> Araz bə Araz<br/> Təbrizin cildinə girir məşrutə çağım.<br/> Şeir gözlərinə dolub Arazı körpüdən aşırmaqdır,<br/> Aşıb-daşmaqdır</p> <p>Saçın yellərin müqaviləsidir<br/> Suyun şeirini yazanda<br/> Qafqaz qızları yuyunurdular<br/> Türkmən çayında<br/> "Gördüm behal oldum, behal"</p> <p>Veranda evlərin ayaqlarını yerdən üzür<br/> Günəş müaşiqa toplumuna saçlarını dəvət edir.<br/> Günəş konsertinə gedirəm,<br/> Günəş bədənin<br/> Beyt bə beyt<br/> Azadlıq paltarını geyinir gündüzlər,<br/> Və Musa günləri arasından keçirdir pəncərələri.</p> <p>Bax!<br/> Sudan quru çıxır Yunus<br/> Suya yazılır ins<br/> Major<br/> Minor<br/> "Bəndi gümüş"<br/> Balıqqulağı dənizin pıçıltısıdır tanrıya.<br/> Pəncərələr hardan başlasa baxmağa,<br/> Urmu filaminqoların gözyaşıdır.</p>
<p><strong>İşdəyəm, bir nimdaş müxbir kimi "obedə" dönər sifariş eləmişəm. Maraqlananlar üçün deyim ki, bol mayonez və acılı toyuq dönəri demişəm.</strong></p> <p>Təxminən bir saatdır dönərdən xəbər-ətər yoxdu. Aclığın əlinə lapatkə alıb mədəmin divarlarını qazıdığını görüb restorana zəng edirəm.</p> <p>Dəstəyi götürürlər:</p> <p>- "Ən bomba dönər" restoranı, buyurun! - Elə bayaq sifariş verəndə zəngi açan oğlan idi. Səsindəki minnət tonundan tanıdım.</p> <p>Hə, vallah, elə minnətlə, özünü dartaraq danışır, elə bil demək istəyir ki, ay kasıb, yenə dönər-ayran üçün zəng eləmisən?!</p> <p>Yüngülvari öskürüb səsimi təmizlədim:</p> <p>- Qardaş, salam! Mən bayaq dönər “zakaz” vermişdim.</p> <p>- Aha... - yenə eyni səs tonuyla dedi.</p> <p>İstədim deyəm ki, zəhrimar aha, çor aha. "Mən bayaq dönər zakaz vermişdim" cümləsindən sonra mən danışmağa davam eləməli deyiləm e, sən danışmalısan. Nə "aha"?!</p> <p>Dişimi sıxıb davam elədim:</p> <p>- Toyuq dönəri demişdim, çörəkdə.</p> <p>Yenə dedi:</p> <p>- Aha...</p> <p>Beynim tamam çöndü:</p> <p>- Bir saat qabaq zakaz vermişəm e! Bir saat! Nə aha?!</p> <p>"Bir saat"ı elə hiddətlə dedim, elə bil, bir ay, bir il, bir əsrdir.</p> <p>Dedim, dəstəyi orda başqa kim varsa, ona ver. Elə bunu demişdim ki, dəstəyin o tərəfindən xanım səsi eşidildi. Çox diri, gözəl səsli xanım da eyni cümlə ilə başladı:</p> <p>- "Ən bomba dönər" restoranı, buyurun!</p> <p>Əsəbim bir az sakitləşdi, daha mülayim səslə danışmağa başladım. Mədəmdəki qazıntı işləri də qısa müddətlik dayandırıldı.</p> <p>- Xanım, salam! Mən bayaq dönər zakaz eləmişdim.</p> <p>- Salam, müəllim! Nə dönəri?</p> <p>Müəllim sözünü elə incəliklə dedi ki, aclıq-filan, dönər, ayran, mayonezi bol - hamısı yadımdan çıxdı. Hara, niyə zəng elədiyimi unutdum.</p> <p>Çaşıb özüm də sualı təkrarladım:</p> <p>- Nə dönəri?</p> <p>- Müəllim, soruşuram, nə dönəri zakaz eləmişdiz? - qız şən səslə soruşdu.</p> <p>- Hə, həəəə... Toyuq dönəri, çörəkdə. Mayonezi bol, acısı da. Yanında da ayran...</p> <p>- Nə vaxt zakaz eləmişdiniz, müəllim? - eyni incəliklə soruşdu.</p> <p>- Bir saat qabaq. - Özümdən asılı olmadan "bir saat"ı elə dedim, elə bil bir-iki saniyə qabaq zakaz vermişəm, yəni heçn ədi dəəə, nədi ki, bir saatdı də.</p> <p>Qızdan qəfil gözləmədiyim cavab gəldi:</p> <p>- Aha...</p> <p>Dedim, zəhrimar aha, azzar aha! Tez dönərimi gətirin, bir tikə zəhərlənib işə qayıdım, indi redaktor zəng eləyəcək ki, Ulucay, İki saatdı hardasan?!.</p> <p>"İki saat"ı da elə tonla deyir, elə bil iki aydı, iki ildi...</p>
<p><strong>Kulis.az tanınmış xanəndə Səxavət Məmmədov haqqında 10 maraqlı faktı təqdim edir.</strong></p> <p>1. Səxavət Əmirxan oğlu Məmmədov Səxavət Məmmədov 1953-cü il oktyabr ayının 23-də Ağdam rayonunun Abdal-Gülablı kəndində anadan olub. Uşaq vaxtından qarmonda ifa etməyi bacarırdı, ancaq toylara getməyə utanırdı.</p> <p>Asəf Zeynallı adına musiqi texnikumunda təhsil alır. Orda ustad xanəndə, xalq artisti Hacıbaba Hüseynovdan muğamı mükəmməl səviyyədə öyrənir. Bu ərəfələrdə Səxavəti əsgər aparırlar. Üstündən bir xeyli vaxt keçir, jurnalistlər Hacıbaba Hüseynovdan “ən yaxşı tələbəniz kimdir” deyə soruşanda məşhur xanəndə deyir: “Ən yaxşı tələbəm əsgərlikdədir”.</p> <p><img data-image-id="33274111" class="img-fluid" max-width" src="https://cdn.azerforum.com/2021/07/28/2807943.jpg"/></p> <p>2. Səxavət çox gənc yaşında tanınıb sevildi. İlk dəfə radioda çıxış etdi və səhəri gün hamı ondan danışdı. Necə deyərlər, bir gecənin içində məşhurlaşdı.</p> <p>Hacıbaba Hüseynov, Yaqub Məmmədov, Arif Babayev, Qədir Rüstəmov, Sabir Mirzəyev, İslam Rzayev və digər korifey ifaçılardan sonra muğam və xalq musiqisi sənətinə gəlməsinə baxmayaraq, çox tez bir zamanda sənətkar kimi qəbul olundu, eyni zamanda adı çəkilən, çəkilməyən bu böyük sənətkarlar tərəfindən etiraf edildi.</p> <p>Konsertləri həmişə maraqla qarşılanırdı. 5-10 saat fasiləsiz oxuyurdu, yorulmurdu. Bir toyda, məclisdə ona dəfələrlə “Mirzə Hüseyn segahı” oxudurdular, Səxavətsə hamısını fərqli oxuyurdu.</p> <p>3. Özü kasıb ailədən olsa da imkansız adamlara əl tutmağı sevərdi. Üstəlik, ilboyu qazandığı pulu qohum-əqrəbaya, kasıb-kusuba paylayırdı. Bir dəfə isə toydan gələndə qazandığı pulların hamısını maşının pəncərəsindən ehtiyacı olan adamlara paylayıb.</p> <p>4. Səxavət Məmmədov Azadlıq meydanındakı müstəqillik uğrunda hərəkata qoşulub, orda olan insanlara xeyli yardım edib. Oğlu Bəxtiyarı da qucağına alıb meydanda olanlara qazanlarla yemək aparıb. Bundan başqa o, Qarabağ müharibəsi başlanan gündən cəbhə xəttində döyüşən əsgərlərə mütəmadi silah-sursat yardımı göstərib. Qarabağ hadisələrinin ilk illərində “Qarabağ” instrumental ansamblını yaradıb. O, bu ansambl sayəsində ölkələri gəzir və Qarabağ həqiqətlərini dünyaya çatdırırdı.<br/> Deyilənə görə, onu düşmən ermənilər də sənətkar kimi çox sevirlərmiş. Cəbhə bölgəsində yerləşən Abdal-Gülablı kəndində dəfni zamanı erməni tərəfi güllə atmayıb, ailə üzvlərinin və kənd adamlarının Səxavətin qəbrini ziyarət etməsinə şərait yaradıblar.</p> <p><img data-image-id="33274112" class="img-fluid" max-width" src="https://cdn.azerforum.com/2021/07/28/2807944.jpg"/></p> <p>5. Balaca qardaşı Firuz Səxavət də məşhur xanəndə idi və onların səsləri bir-birinə çox oxşayırdı. Ancaq Səxavətin səsini bənzərsiz hesab edirdilər.</p> <p>Dostu, ustad tarzən Möhlət Müslümov danışır ki, Səxavət toyunda “bəyhamamı”na bizə gəlmişdi. Yedik-içdik, Səxavət mənə dedi ki, o tarı gətir çal, eynimiz açılsın. Mən tar çaldım, o, oxudu. Necə bizə ruh gəldisə, toyu unutduq. Sən demə, gəlini gətiriblər, toy qurtarıb, evdə hamı bəyi axtarır. Qohum-əqrəba axtarış elan edib. Səxavətin atasının birdən ağlına gəlib ki, oğlu bizdə olacaq.</p> <p>6. İlk həyat yoldaşından ayrılıb və başqa bir qadınla ailə qurub. Onun yaxınları, qohumları ikinci evliliyini doğru hesab etmirdilər. Lakin, övladlarının sözlərinə görə hər iki ailəsinin də qayğısına qalıb, onların maddi xərclərini qarşılayıb.</p> <p>7. Maşınlara marağı vardı. Bir növ hobbi idi onun üçün. O vaxt “Qaz 24” sürürdü, amma ən böyük arzusu xarici markalı maşın almaq idi. Qismət olmadı...</p> <p>Dostları ilə Əli Bayramlıdan qayıdırmış, yolda qəza baş verir və Səxavət Məmmədov o qəzada dünyasını dəyişir. 37 yaşında. Onun ölümündən sonra ikinci həyat yoldaşı iki dəfə intihara cəhd edir.</p> <p>O, avtomobil qəzasında dünyasını dəyişsə də, ölümü barədə şübhələr bu günə qədər səngimək bilmir. Oğlu Bəxtiyar müsahibələrinin birində deyir: "Bu günə qədər də onun ölümü ilə bağlı bir çox müəmmalar qalır. Çünki atam qəzaya düşəndə yoldaşlarının heç birinə heç nə olmamışdı, amma onların heç biri sonradan sağ qalmadı. Atamın avtomobili ilə toqquşan “Kamaz”ın sürücüsü də müəmmalı şəkildə öldü. Bundan başqa hadisə zamanı qəzadan salamat çıxıb təcili yardım maşınına minən adamlara da nə isə oldu. Yəni atamla bağlı baş verən qəza nə isə çox qarışıq məsələ idi. Atam cəbhədə baş verənlərlə bağlı, belə deyək, növbəti sövdələşmədən qayıdanda Qaradağ yolunda “Qaz zapravkası” deyilən dar bir yerdə qəzaya düşmüşdü. Onların olduğu maşın qəfildən yola çıxan “Kamaz”ın altına girmişdi. Sonradan o “Kamaz” sürücüsü də bayaq dediyim kimi həbsdə müəmmalı şəkildə öldü. Bəzi məsələlər var ki, mən sonradan öyrəndim, bildim, indi bunlar haqqında danışmaq istəmirəm. Onlar mənim özümdə qalsın".</p> <p><img data-image-id="33274113" class="img-fluid" max-width" src="https://cdn.azerforum.com/2021/07/28/2807945.jpg"/></p> <p>8. Ölümündən 23 il sonra oğlu meydana çıxıb. ATV-də yayımlanan “Öz aramızda” verilişinə dəvət olunan Şəhriyar adlı gənc xanəndə Səxavətin ikinci nikahından dünyaya gəldiyini bildirib. Daha sonra Şəhriyar ögey qardaşı – aparıcı Bəxtiyar Məmmədovdan, Səxavət Məmmədovun qardaşı Firuz Səxavətdən şikayətlənib, ona diqqət yetirmədiklərindən danışıb. Sürücü işlədiyini deyən Şəhriyar uşaq yaşlarından çətinlik çəkdiyini açıqlayıb. Ən sonda isə atasının ifasını xatırladan bir ifa ilə hamını çaş-baş qoyub.</p> <p>9. Nikaraquada konsert verirmiş. Buzlu su da içib. Oxuyanda əcnəbilər dəhşətə gəliblər və gəlib boğazını yoxlayıblar ki, doğrudan da səs burdan çıxırmı. Onlara elə gəlibmiş ki, o səs aparatdan çıxır.</p> <p>“Bəxt üzüyü” filmindəki qeyri-adi səsi hər kəsi heyrətə gətirir.</p> <p>Əfrasiyab Bədəlbəylinin bəstələdiyi “Azad bir quşdum” mahnısını elə oxuyub ki, sanki onu elə özü yaradıb. Mahnı həm də onun ölümünə yazılıb elə bil: “Azad bir quşdum, yuvamdan uçdum, torpağa düşdüm bu gənc yaşımda”.</p> <p>10. Yuxuda görübmüş ki, Abdal-Gülablıdakı evlərinin həyətində çadır qurulub, qarşıda da qəbiristanlıq görünür. Kənddəki evləri qəbiristanlığın yaxınlığında idi. Yuxudan durub və deyib: “Mən öləcəm”. Bu yuxudan bir ay sonra vəfat edib.</p> <p>Qəbri üstünə qoyulmaq üçün Bakıda sifariş edilən məzar daşı kənddə gedən gərgin döyüşlər səbəbindən ünvanına çatdırıla bilmir. Daha sonra kənd işğal olunur. Səxavət Məmmədovun üzərində şəkli, doğum və ölüm tarixi həkk olunmuş başdaşı Bakıdakı evinin həyətində qalır.</p>
<p><strong>Kulis.az</strong> <strong>Vüsal Bağırlının “Dərin gölün qansoranları” yazısını təqdim edir.</strong></p> <p>Mığmığa, adamı salır dığ-dığa...<br/> <strong>Arif Quliyev</strong></p> <p>Bakının Dərnəgül deyilən yerində yaşayıram. “Dərnəgül” sözü adama qəribə gəlir, elə deyilmi? Adın mənşəyi ilə bağlı bəzi ehtimallar var. Bəziləri sözün “gül dərmək” mənasına gəldiyini bildirir. Bəziləri əvvəllər burada böyük su hövzəsi olduğuna işarə edərək, sözün “dərin göl” anlamını verdiyini söyləyirlər.</p> <p>İndi haqqında bəhs edəcəyim həşəratın gölə, yaxud da gülə nə dərəcədə aidiyyəti olduğunu dəqiq deyə bilmərəm, fəqət onlar məhz bu ərazidə, Dərnəgül deyilən yerdə yaşayırlar və sürətlə çoxalıb artırlar.</p> <p>Mənim hər dəfə evə gəlib, qapıdan içəriyə girmək istəyim olduqca çətin məşğuliyyət və məsuliyyətə çevrilir. Çünki qapı açılar-açılmaz blokda hazır dayanmış onlarla, yüzlərlə, bəlkə də minlərlə qansoran həşərat, ağcaqanad, ditdilili, mığımığa, dığıdığa (necə adlannrırısınız adlandırın) səninlə bərabər evə soxulurlar. Özü də icazəsiz filansız. Mənzilimizə elə ərklə, elə ədayla daxil olurlar, sanki bineyi-qədimdən buraların hökmü-sahibidirlər.</p> <p>Bizim mühafizə-buraxılış məntəqəmiz sayılan dəhlizdə, əllərində elektrikli raketka, milçəköldürən, bürmələnmiş qəzet və digər öldürücü ləvazimatlarla, təpədən dırnağadək silahlanmış vəziyyətdə dayanmış atam, anam və bacım, həmən üzərimə atılırlar, məni yoxlanışdan keçirirlər.</p> <p>Texniki-nəzarət tədbiri ətrafımda, nə az-nə çox, düz 187 ədəd ağcaqanad aşkar edərək pərən-pərən salır, öldürülən öldürülür, qalanları yerindəcə məhv edilir. Düşmən canlı qüvvə sarıdan dəhşətli itkilər verərək geri çəkilir. Sizə bəlkə gülməli gələcək, amma, bəzilərini hətta, əsir tutur, diri ələ keçiririk. Onlara müxtəlif işgəncələr veririk, baş qərargahın yerini öyrənməyə çalışırıq.</p> <p>Atam deyir, Ağcaqanadlar məhz mənə görə gəlir. Anam soruşur, niyə. Cava bizi güldürür: “Çünki qanım şirindir”. Əslində, düz deyir. Onun orqanizmi, qanı hansısa sirli cəzbedici qüvvəyə malikdir və qansoran həşəratı özünə cəzb edir. Ağcaqanad əvvəlcə, ehtiyatla ona yaxınlaşır, qırıcı təyyarə sayaq kəşfiyyat reydi edib, ehtiyatla, hər an uçmağa hazır vəziyyətdə dirsəyinə qonur. Azca gözləyir, müşahidə altında olmadığına tam əmin olduqdan sonra, alt və üst dodağının arasında yerləşən balaca futlyarı açır və iynə-xortumunu dərinin incə məsamələrinə yeridir.</p> <p>Otaqda yüz adam olsun, bir ditdili gəlib atamı tapacaq. Kişi evdə olanda biz ağcaqanad sancmasından bir növ sığortalanırıq. Çünki həşəratlar yalnız ona, zavallı kişiyə hücum çəkirlər. Amma istənilən halda ağcaqanadların zəhlətökən, sinir sökən səsi hər kəsə əzab verir.</p> <p>Beləliklə, bütün ailə vahid məqsəd naminə səfərbər olunuruq, gündəlik əməliyyat-axtarış tədbirlərinə başlayırıq. Hücuma atam rəhbərlik edir. O, bu əməliyyatda öz sərkərdəlik qabiliyyətini nümayiş etdirməlidir. Hər öldürülən həşərata görə mükafat vəd olunur. Cani-dildən işə girişirik və otağı ələk-vələk edərək, altını üstünə çeviririk.</p> <p>Tədbirlər bir nəticə vermir. Yaman bicləşiblər dələduzlar. Çox olduqlarını, haradasa gizləndiklərini əminliklə bilsək də ağcaqanad o yana, heç cücü qanadı, xitin qırığı da tapa bilmirik. Heç nə gözə dəymir, bununla belə, adama elə gəlir ki, havada yenə nəsə uçuşur, vızıldaşır.</p> <p>Bacım qəflətən başını çevirib gözlərini məchul nöqtəyə dikir və qışqırır:</p> <p>- Aha, tapdım! Özüdür ki, var! Odur! Mixaylodur...</p> <p>Tez barmağımızı ağzımıza tutub, susmasına işarə edirik. Ayağımızın ucunda, yavaş-yavaş, maksimum səssiz dörd tərəfdən yaxınlaşıb divardakı bapbalaca qara nöqtəciyi mühasirəyə alırıq. Əlimizdəki bütün silahlardan yaylım atəş açılır: “Tarrrap-şarrap!”.</p> <p>İnanılmaz olay baş verir. Həşərat qeyri-adi reaksiya göstərərək havaya millənir və bir göz qırpımındaca yox olur.</p> <p>Yalandan özümü qəhrəman kimi göstərməyə cəhd edirəm:</p> <p>- Vurdum yaramazı! Öldürdüm onu. Aldım qisasımızı.</p> <p>Hamı ətrafıma yığışır. Sual dolu nəzərlər üzümə dikilib.</p> <p>- Hanı, göstər görüm?</p> <p>Günahkarcasına gülümsəyirəm:</p> <p>- And içirəm, bura düşdü, divanın arxasına. İnanmırsınız?..</p> <p>Atam şübhəylə anama baxır. O isə çiyinlərini çəkib, “mənlik deyil, özünüz həll edin” deyir və mətbəxə keçir.</p> <p>Budur, gecənin tən ortası. Əməliyyat-axtarış tədbirləri hələ də davam edir. Otaqda yarıyuxulu vurnuxuruq, əsnəməkdən çənəmiz ağrıyır. Nəhayət, “Dağılışın!” əmri verilir və hər kəs öz otağına çəkilir. Fəqət, sevincimiz uzun çəkmir.</p> <p>Şiddətlənən Dərnəgül istisi beyni deşir, bürkü əsəblərə oyadır, yastıq və döşək tərə, suya qərq olur. Həşəratın zəhlətökən, sinir sökən səsi gecəmizi məşəqqətli əzaba çevirir. Atam gecə ərzində bir neçə dəfə “Hazırlıq Nömrə 1 !” əmri verir. İşıqlar yanır-sönür. Hamı çarpayıdan qalxır, hamı bir-bir otaqları dolaşaraq, ora-bura vurnuxur. Heyhat, bütün səylər əbəsdir. Yuxu tamam ərşə çəkilib, hamımız narahatıq. Elə bil, tikan üstündə bardaş qurmuşuq.</p> <p>Nəhayət yerimə uzanıb gözlərimi yumuram. Hərarətli və həzin yay gecəsi firavan və hüznlü təsir bağışlayır. Ah, nə yaxşı! Deyəsən, bütün əzab-əziyyət geridə qalmışdır. Və qəflətən, bu alçaq həşəratın alçaq tezlikli səsi, dızıltısı məni çarpayımdan dik atılmağa məcbur edir.</p> <p>Bütün gecəni yatmırıq. Səhəri dirigözlü açırıq. Artıq sübh şəfəqi üfüqü al-qırmızı rəngə boyayıb. Bütün bədənim gicişir. Qaşınır. Əsəb sistemim gərilib, son həddə çatıb. Səhərin açılmasına sevinmirəm, əksinə, hönkürüb ağlamaq istəyirəm.</p> <p>Ağcaqanadların artıb çoxalması üçün Dərnəgülün rütubətli iqlimi, boğucu, bürkü və nəm havası olduqca əlverişlidir. Üstəlik valideynlərimin yaşadığı köhnədən də köhnə, divarları nəm çəkmiş, suvağı tökülmüş “xruşovka”nın altı sürfələrlə dolu yeraltı göldür.</p> <p>Buralarda dekabrda, yanvarda, hətta şaxtalı fevralda belə ağcaqanad boldur. Martın axırlarında etibarən, yəni havalar tədricən qızdıqca, ağcaqanadlar həndəsi silsilə ilə artıb-çoxalır. Yay aylarında, axşamlar bir tərəfə, günün günortasında belə həyətdə dayanmaq, “besedka”da kölgələnmək, dalanda hərlənmək olmur. Ağcaqanad dişlədikcə, bədənin açıq yerləri dəhşətli gicişmə verir, köpəciyir, sulanır, suluq atır.</p> <p>Artıq tək-tək, cüt-cüt deyil, sürüylə fırlanan bu qansoranlar yaxınlıqda dolaşan bütün canlı orqanizmlərin aşkar qəniminə çevrilirlər. F-15 hərbi qırıcısına bənzəyən azğın həşəratlar insanlara nə səhər, nə gecə, nə gündə, nə də kölgədə aman verirlər.</p> <p>Saatda 2,4 kilometr sürətlə uçan və iki aylıq ömrü olan “Culex pipiens”lər, yəni, adi ağcaqanadlar acgözdürlər, doymaq bilmirlər. O qədər çoxalıblar, artıq, Antarktidadan başqa bütün qitələri zəbt ediblər. Onlar çox təhlükəlidirlər və yapon ensefaliti və malyariya kimi öldürücü infeksion xəstəliklərin yayıcısıdırlar. Dünən oxuyuram ki, bizlərə qıcıq verən əsəbiləşdirən vızıltı səsi, heç demə, həşəratın öz həqiqi səsi deyilmiş. Onun saniyədə min dəfə açılıb-yumulan qanadlarının səsiymiş.</p>
<p><strong>“Fəryad 2” filminin kütləvi səhnələrinin çəkilişi üçün 40-65 yaş arası kişilər axtarılır.</strong></p> <p>Kulis.az xəbər verir ki, bu haqda kastinq şirkəti sosial media hesabından məlumat paylaşıb.</p> <p>Məlumatda deyilir:</p> <p>“Ümumilikdə 900 nəfərə ehtiyac var. Onlardan 500-600 nəfəri bəy, digərləri xanımdır. Bunun üçün iştirak edən şəxslərə 8 saat ərzində 15 manat ödəniş olacaq. 8 saat tamam olduqdan sonra hər saata görə əlavə olaraq 1 manat ödəniləcək. İştirakçıların qidası sifarişçi şirkət tərəfindən təmin olunacaq. Burada heç kim iştirakçıdan hansısa ödəniş tələb edə bilməz”.</p> <p>Xatırladaq ki, film Mədəniyyət Nazirliyinin sifarişi ilə C.Cabbarlı adına “Azərbaycanfilm” kinostudiyasında istehsal olunur.</p>
