Pensilvaniya Universitetinin amerikalı alimləri kratonların əmələ gəlməsi mexanizmini - qitələrin sabitliyini təmin edən kontinental qabığın qədim və geniş sahələrini təsvir ediblər.
Turkustan.az xəbər verir ki, araşdırma "Nature" elmi jurnalında dərc olunub.
Yeni nəzəriyyəyə görə, qitələr planetin okeanlarından sabit quru kütlələri kimi çıxmayıb. Təxminən 3 milyard il əvvəl yağış və küləyin təzə qaya üzərində hərəkəti sabit qabıq yaradan bir sıra geoloji prosesləri hərəkətə gətirməsi ehtimalı daha çoxdur.
Kratonlar Yerin səthindən yuxarı mantiyaya qədər 150 kilometrdən çox uzanır və burada onlar qayığın qayığı kimi hərəkət edərək qitələri suda saxlayırlar.
Tədqiqatçılar süxurların faktiki tərkibinə əsaslanaraq radiogen istilik istehsalını qiymətləndirmək üçün kratonların əmələ gəldiyi Arxey dövrünə aid yüzlərlə süxur nümunələrində uran, torium və kaliumun konsentrasiyalarını təhlil ediblər. Bu dəyərlərdən kraton formalaşmasının termal modellərini yaratmaq üçün istifadə olunub.
Onların tapıntılarına görə, külək, yağış və kimyəvi reaksiyalar ilkin qitələrdə süxurları aşındırdıqca, çöküntü və gil mineralları çaylara və çaylara yuyularaq dənizə daşınaraq, burada uran, torium və yüksək miqdarda şist kimi çöküntü yataqları əmələ gətirirdi.
Aşınma nəticəsində uran, torium və kalium kimi istilik əmələ gətirən elementlər dərin yer qabığının soyumasına və sərtləşməsinə imkan yarada bilər.
Bu mexanizm kontinental döşəmələri sonrakı deformasiyadan qoruya bilən qalın, sərt qaya təbəqəsi yaradıb - bu, kratonların xarakterik xüsusiyyətidir.
Tədqiqatçılar bildiriblər ki, nəticələr, yaşayış üçün potensial planetlərin geoloji cəhətdən necə təkamül etdiyinə dair yeni anlayışı əks etdirir. /Qaynarinfo/
