Hingis-Pierce (2014) və ya digər beynəlxalq modellərin Azərbaycan reallığında təhlili maraqlı bir yanaşmadır. Bu tip tədqiqatlar, adətən, ölkənin təhsil sistemi ilə beynəlxalq standartlar arasındakı boşluqları və uyğunluqları aşkara çıxarır.
Axar.az xəbər verir ki, bunu “Azərbaycan məktəbi" jurnalının 100 illiyinə həsr edilmiş “Azərbaycan məktəbi 100” adlı tədbirdə elm və təhsil naziri Emin Əmrullayev deyib.
O bildirib ki, bu işlər həm metodologiyanın mürəkkəbliyi, həm də mövcud tədqiqat imkanlarının məhdudluğu səbəbindən kifayət qədər ağır proses ola bilər: “Azərbaycan kontekstində bu cür tədqiqatların uğurla aparılması üçün bir neçə vacib addım nəzərdə tutulmalıdır. Beynəlxalq modellərin uğurlu tətbiqi üçün ilk addım onların hansı şərtlərdə formalaşdığını və işlədiyini dərk etməkdir. Məsələn, Hingis-Pierce modeli İtaliya kontekstində müəyyən sosiomədəni, iqtisadi və təhsil sisteminə xas xüsusiyyətlər üzərində qurulub. Bu modeli Azərbaycan reallığına tətbiq etmədən əvvəl ölkənin təhsil sisteminin güclü və zəif tərəflərini dərin analiz etmək lazımdır”.
Emin Əmrullayev milli xüsusiyyətlərin nəzərə alınmasının vacibliyinə də toxunub: “Hər hansı beynəlxalq modelin olduğu kimi tətbiqi faydasız ola bilər, çünki Azərbaycan reallığı spesifikdir. Milli xüsusiyyətlər, o cümlədən dil, mədəniyyət, sosial-iqtisadi vəziyyət və regionlararası fərqliliklər nəzərə alınmalıdır. Bunun üçün əvvəlcə yerli tədqiqatlarla geniş məlumat bazası yaratmaq lazımdır. Hingis-Pierce və digər modelləri milli reallıqla müqayisə etmək üçün xüsusi komparativ metodologiya hazırlamaq lazımdır. Bu metodologiya həm nəzəri, həm də praktik fərqləri və uyğunluqları əhatə etməlidir. Bununla yanaşı, beynəlxalq tədqiqatlarda toplanan məlumatların milli kontekstə uyğun şəkildə interpretasiyası təmin edilməlidir”.
